در حالی که دولت اوباما اجرای تصمیم خود برای اعزام ٣٠ هزارنیروی نظامی اضافی به افغانستان را با هدف مبارزه با شورشیان طالبان آغاز کرده است، گروهی از فعالان سرشناس مدافع حقوق زنان مصرانه از ایالات متحده خواسته اند تعهد دراز مدتی را برای حضور در افغانستان بر عهده بگیرد.
در پی اعلام تصمیم پرزیدنت باراک اوباما مبنی برافزایش تعداد نیروهای نظامی ایالات متحده درافغانستان، فعالان حقوق زنان این درخواست را در یک گردهمایی در واشنگتن مطرح کردند.
فعالان آمریکایی حقوق زنان به امید تثبیت امنیت و رعایت حقوق انسانی اساسی زنان افغان، از تعهد بلند مدت ایالات متحده درافغانستان حمایت کرده اند.
پرزیدنت اوباما امیدوار است با افزایش تعداد سربازان ، نیروهای ایالات متحده و افغانستان بتوانند در دستیابی به هدف سرنگونی القاعده و تضعیف طالبان به پیشرفت های عمده ای دست یابند تا نیروهای امریکا قادر شوند طی حدود ١٨ ماه آینده خروج از کشور را آغاز کنند.
با این حال زنان طرفدار حقوق بشراحساس می کنند این هدف برای بهبود وضعیت بحرانی حقوق زنان افغانستان کافی نیست.
سونیتا ویسوانات، بنیانگذار سازمان « زنان برای زنان افغان » می گوید: «خروج زود هنگام ایالات متحده ازافغانستان سبب می شود پیشرفت هایی که سازمان وی تاکنون در بهبود وضعیت زنان بدست آورده است به هدر رود. اگر مسیرحضور امریکا تغییر کند و ما تعهد خود را درافغانستان کاهش دهیم، این پیشرفت ها یک شبه محو خواهد شد. و ما باردیگر به دوران تاریک پیش از یازدهم سپتامبر بازخواهیم گشت، به دورانی که زنان آزادی حرکت نداشتند و آن ها را برای تخلفات جزئی در خیابان شلاق می زدند، و همه ما تصاویر اعدام زنان درملا عام را به یاد داریم. این اتفاق باردیگر روی خواهد داد. ما اطمینان داریم که اگر ایالات متحده ازافغانستان خارج شود بار دیگر شاهد این مسائل خواهیم بود.»
ریچل رید، پژوهشگر ارشد سازمان دیده بان حقوق بشر درامورافغانستان و عضو سازمان « زنان برای زنان افغانستان » ضمن موافقت با این ایده که تعهد دراز مدت درافغانستان به رشد این سازمان و توسعه درشهرها بیشتر کمک خواهد کرد، می گوید: « من امیدوارم شاهد تعهد درازمدت و پایا و نیز کمک های امدادی در امورتوسعه باشیم. کمک هایی در امور توسعه، که صرفاً از طریق پیمانکاران امریکایی تامین نمی شود . در واقع این کمک ها باید توسط سازمان هایی همچون این سازمان، که از نزدیک با مردم درتماس هستند منتقل شوند چرا که تغییررفتار، چالش اصلی مردم است. دگرگونی پایدار و ماندگار درزندگی زنان و دختران افغان، نیازمند زمان طولانی و سرمایه گذاری بلند مدت است.»
نسرین گروس، رئیس "مرکز رقیه برای مطالعات حقوق زنان و آموزش درافغانستان" در مصاحبه ای با صدای آمریکا می گوید از تصمیم پرزیدنت اوباما برای اعزام ٣٠ هزار نیروی نظامی اضافی به طور جدی حمایت می کنم اما امیدواراست دولت افغانستان بیشتر بررسیدگی به نیازهای زنان افغان نیز و تامین آنها تمرکز کند .
او می گوید. آنچه اتفاق افتاده این است که دولت کرزی از زمان اعلام قانون اساسی سال ٢٠٠٤، حمایت خود از زنان افغان را کاهش داده است. آنچه نیاز است انجام گیرد است این است که بسیار روشن شود مسائل زنان یک امرقابل اغماض و چشم پوشی نیست.»
آزیتا رفعت، نماینده مجلس افغانستان و عضو هیات مدیره « جنبش خواهران افغان » می گوید: « احتمال دارد افزایش تعداد نیروهای نظامی بر وضعیت اسف بار زنان افغان تاثیری نداشته باشد. اما تعهد بشردوستانه بلند مدت ایالات متحده و جامعه بین المللی برای برقرای ثبات و بهبود وضعیت زنان درافغانستان ضروری ست. افزایش تعداد نیروها به بهبود وضعیت زنان افغان کمکی نخواهد کرد چرا که مسائل دیگری هستند که باعث رنج و عذاب زنان هستند و ما باید به این معضلات توجه کنیم. اجرای پروژه های دراز مدت و آموزش برای ریشه کنی فقر از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است تا همه زنان افغان بتوانند به حقوق خود، حقوقی که درقانون اساسی منظور شده است، دست یابند. زمانی که قوانین، بویژه قوانینی را که به حقوق زنان مربوط است تصویب می کنیم، باید واقعاً باید به دوستان بین المللی خود نیز بیاندیشیم.»
فعالان می گوید برای کاهش چالش های زنان افغان، ایالات متحده باید به تدوین استراتژی و راهبرد بلند مدتی بپردازد که به مسائل امنیتی توجه کند و بویژه به زنان افغان اجازه دهد آموزش و فرصت های اقتصادی را دنبال کنند و از بهداشت و خدمات درمانی بهره مند شوند.