در مقاله ای در ستون نظرات فايننشال تايمز، ديويد اوئن، وزير خارجه بريتانيا در زمان انقلاب ايران، به بازنگری دلايلی می پردازد که منجر به سقوط حکومت پادشاهی و روی کارآمدن روحانيون در ايران شد. ديويد اوئن نوشته است سفارت بريتانيا در تهران بررسی درستی از عدم محبوبيت محمدرضاشاه در ميان مردم کشورش نداشت، و چشمان خود را به روی فعاليت هواداران آيت الله خمينی نيز بسته بود. همين بی توجهی موجب شد که هم پيمان ما جای خود را به روحانيون تندرو بدهد.
فايننشال تايمز در مقاله ديگری با عنوان «سقوط شاه و فرصتی که از دست رفت» ديدگاه وزير خارجه پيشين بريتانيا را تحليل کرده و نوشته است پادشاه ايران، بزرگترين هم پيمان آمريکا و بريتانيا، بانفوذترين قدرت منطقه و با سابقه ترين رهبر آسيا بود. اما آسودگی خاطر رهبران وقت ايالات متحده و بريتانيا در مورد ثبات امپراتوری نفت موجب شد که هم پيمان ما جای خود را به روحانيون تندرو بدهد؛ و رهبران مذهبی ايران در ۳۰ سال گذشته آنچنان پر و بال گرفته اند که امروز به خطری برای امنيت جهان تبديل شده اند.
اما سرمقاله روزنامه استريلين، جمهوری اسلامی را همچنان خطری برای امنيت منطقه ای و جهانی می داند و می نويسد اين خطر امنيتی ناشی از استراتژی دولت غيرمنتخب احمدی نژاد است. نويسندگان مقاله دولت تهران را مجری نظرات روحانيون حاکم بر کشور خوانده و نوشته اند، اکنون آشکار شده است که استراتژی گردانندگان اصلی حکومت در ايران -- يعنی آيت الله خامنه ای و شورای نگهبان -- سلطه بر منطقه از طريق تهاجم نظامی و سلاح های هسته ای است. در پايان مقاله هشدار داده شده است که برای بازداشتن روحانيون ايران از رسيدن به اين هدف، نبايد زمان را از دست داد.