یک روز پس از اعتراضات گسترده و شورش هایی که رییس جمهوری تونس را سرنگون کرد، مردم برای دیدن خسارات و هضم رویدادهای تاریخی خیابان ها را پر کردند. پلیس ضد شورش و تانک های ارتش با نیروی کامل حضور داشتند و هلیکوپترها در آسمان پرداز می کردند.
در حالی که ورود بیشتر تونسی ها به خیابان حبیب بورقیبه - صحنه تظاهرات انبوه و شورش های روز جمعه - ممنوع بود، اما خیابان های دیگر بر روی ترافیک و عابران باز است.
اشیای سوخته پیاده روها را پوشانده است. شورشیان ایستگاه اصلی ترن را به آتش کشیده و بسیاری از فروشگاه ها را غارت کردند. زنی به نام «باسما موسی»، که حدود ۵۰ سال دارد و برای دیدن خسارات به خیابان آمده بود گفت:
**** او متاسف است که تونس را در چنین وضعیتی می بیند. اما از این که تونسی ها توانستند زین العابدین بن علی را سرنگون کنند، احساس غرور می کند. آنها خسته و فقیر هستند.
شورای قانون اساسی می گوید بن علی، که شام جمعه به عربستان سعودی گریخت، دیگر به قدرت بازنخواهد گشت.
در پایتخت، بسیاری از مردم درباره آینده اختلاف نظر دارند. برخی امیدوار هستند که کشور سرانجام به یک دمو کراسی واقعی که آنها در آرزویش بوده اند تبدیل شود. دیگران از آن بیم دارند که رژیم دیکتاتوری دیگری قدرت را در دست بگیرد.
انور فریکا، صاحب ۵۳ ساله یک مغازه، آخرین تغییر قدرت در سال ۱۹۸۷ را به یاد می آورد. در آن زمان حبیب بورقیبه رهبر دیرینه تونس از مقامش برکنار شد و بن علی جایش را گرفت:
**** فریکا می گوید در آن زمان بن علی قول تغییر داد، اما هرگز چنین نشد. در حال حاضر اعتماد زیادی به احزاب سیاسی تونس ندارد. اما فکر می کند با گذشت زمان آنها خواهند آموخت دموکراسی چه معنایی دارد. او از این که پلیس و نیروهای نظامی برای حفظ نظم در خیابان ها مستقر شده اند خوشنود است.
اما، مروان گارا، ۲۷ ساله، بدبین تر است:
*** او می گوید معترضین انقلاب کرده اند و آزادی می خواهند. حالا پلیس را در خیابان ها می بینند و این ، آن آزادی که آنها می خواستند نیست.