گزارش ليسا برايانت خبرنگار صدای آمريکا از تونس:
با اينکه نزديک به يک سال از انقلاب تونس، پيشقراول جنبش بهار عرب می گذرد، بسياری از اين بيم دارند که گذار مسالمت آميز به يک دموکراسی پويا در نيمۀ راه از حرکت بازمانده است. اقتصاد کشور به سامان نرسيده، دولت دچار چنددستگی است، و تونسی ها هنوز اندر خم بحث در مورد آزادی بيان، نقش مذهب و حقوق زنانند.
با نگاهی گذرا به چشم انداز کلی تونس به نظر می رسد، اولين انتخابات دموکراتيک برگزار شده، آبها از آسياب افتاده و زندگی روال عادی گرفته است.
کافه های خيابان معروف حبيب بورقيبه که هنوز ردپای انقلابيون ژانويه ۲۰۱۱ را بر خود دارد، انقلابی که نخستين سنگ بنای جنبش بهار عرب را گذاشت، اين روزها شلوغ و پر جنب و جوشند. اما اين شلوغی لزوماً شلوغی خوبی نيست. کافه ها زمانی شلوغند که بسياری از مشتريان جوان آن طبعاً بايد سر کار باشند. اما آنها ادعا می کنند که کار پيدا نمی شود.
يک جوان جويای کار می گويد که هم قبل از انقلاب و هم بعد از انقلاب دنبال کار می گشته است، اما همه کارفرمايان در پاسخ او می گويند: بعداً به شما زنگ می زنيم.
مسئله بيکاری در تونس فقط به جوانان مربوط نمی شود، حاتم بن سالم، از ديپلماتها و وزرای سابق پيش از انقلاب می گويد: دولت همه کادرهای با تجربه و کارکشته رژيم سابق را کنار گذاشته است. اين ها می خواستند يک تونس جديد بسازند، دولت تشکيل دهند، باعث پيشرفت کشور شوند. اما نتيجه چه شده است. اکنون که به قدرت رسيده اند همه اين اهداف را کنار گذاشته اند.
بن سالم ابراز نگرانی می کند که اقتصاد تونس نتواند دوباره جان بگيرد.
پای توريستها به تونس دوباره باز شده اما نه مثل سابق و تونسی ها شکايت می کنند که کيفيت خدمات اوليه و امنيت تحليل رفته است.
در همين حال راشد غنوشی، رهبر حزب النهضه، مهمترين حزب اسلام گرای تونس معتقد است تونس هنوز در حال ارزيابی گزينه های خود است.
غنوشی می گويد: تونس اکنون در مرحله بسيار دشوار و سرنوشت ساز گذار به دموکراسی قرار دارد، بعد از ۵۰ سال ديکتاتوری دارد ياد می گيرد که چطور می تواند بين آزادی و نظم تعادل بوجود آورد. و البته رسيدن به اين تعادل کار آسانی نيست. تنشهای بی شماری بايد از سر بگذرد، با همه اختلافات مذهبی و سياسی بايد کنار آيد، و در اين ميان اقتصاد هم جای خود را دارد.
منتقدان دولت تونس می گويند، بحثها و مذاکرات دولت در مورد تعيين نوع دموکراسی بيش از حد طولانی شده است. آنها ترديد دارند که پارلمان تا آخر ماه اکتبر بتواند کار رسيدگی به قانون اساسی جديد را تمام کند، و اوايل سال آينده انتخابات را برگزار کند.
با همه اين ، تونسی ها می گويند ممکن است وضعيت کشور چندان خوشايند نباشد، اما در انتظار آينده بهتر خواهند ماند.
با اينکه نزديک به يک سال از انقلاب تونس، پيشقراول جنبش بهار عرب می گذرد، بسياری از اين بيم دارند که گذار مسالمت آميز به يک دموکراسی پويا در نيمۀ راه از حرکت بازمانده است. اقتصاد کشور به سامان نرسيده، دولت دچار چنددستگی است، و تونسی ها هنوز اندر خم بحث در مورد آزادی بيان، نقش مذهب و حقوق زنانند.
با نگاهی گذرا به چشم انداز کلی تونس به نظر می رسد، اولين انتخابات دموکراتيک برگزار شده، آبها از آسياب افتاده و زندگی روال عادی گرفته است.
کافه های خيابان معروف حبيب بورقيبه که هنوز ردپای انقلابيون ژانويه ۲۰۱۱ را بر خود دارد، انقلابی که نخستين سنگ بنای جنبش بهار عرب را گذاشت، اين روزها شلوغ و پر جنب و جوشند. اما اين شلوغی لزوماً شلوغی خوبی نيست. کافه ها زمانی شلوغند که بسياری از مشتريان جوان آن طبعاً بايد سر کار باشند. اما آنها ادعا می کنند که کار پيدا نمی شود.
يک جوان جويای کار می گويد که هم قبل از انقلاب و هم بعد از انقلاب دنبال کار می گشته است، اما همه کارفرمايان در پاسخ او می گويند: بعداً به شما زنگ می زنيم.
مسئله بيکاری در تونس فقط به جوانان مربوط نمی شود، حاتم بن سالم، از ديپلماتها و وزرای سابق پيش از انقلاب می گويد: دولت همه کادرهای با تجربه و کارکشته رژيم سابق را کنار گذاشته است. اين ها می خواستند يک تونس جديد بسازند، دولت تشکيل دهند، باعث پيشرفت کشور شوند. اما نتيجه چه شده است. اکنون که به قدرت رسيده اند همه اين اهداف را کنار گذاشته اند.
بن سالم ابراز نگرانی می کند که اقتصاد تونس نتواند دوباره جان بگيرد.
پای توريستها به تونس دوباره باز شده اما نه مثل سابق و تونسی ها شکايت می کنند که کيفيت خدمات اوليه و امنيت تحليل رفته است.
در همين حال راشد غنوشی، رهبر حزب النهضه، مهمترين حزب اسلام گرای تونس معتقد است تونس هنوز در حال ارزيابی گزينه های خود است.
غنوشی می گويد: تونس اکنون در مرحله بسيار دشوار و سرنوشت ساز گذار به دموکراسی قرار دارد، بعد از ۵۰ سال ديکتاتوری دارد ياد می گيرد که چطور می تواند بين آزادی و نظم تعادل بوجود آورد. و البته رسيدن به اين تعادل کار آسانی نيست. تنشهای بی شماری بايد از سر بگذرد، با همه اختلافات مذهبی و سياسی بايد کنار آيد، و در اين ميان اقتصاد هم جای خود را دارد.
منتقدان دولت تونس می گويند، بحثها و مذاکرات دولت در مورد تعيين نوع دموکراسی بيش از حد طولانی شده است. آنها ترديد دارند که پارلمان تا آخر ماه اکتبر بتواند کار رسيدگی به قانون اساسی جديد را تمام کند، و اوايل سال آينده انتخابات را برگزار کند.
با همه اين ، تونسی ها می گويند ممکن است وضعيت کشور چندان خوشايند نباشد، اما در انتظار آينده بهتر خواهند ماند.