تونی کرتیس، بازیگر سرشناس آمریکایی روز چهارشنبه در خانه اش در لاس وگاس بر اثر نارسایی قلبی در گذشت.
این بازیگر بزرگ سینما در سال ۱۹۹۴ تحت عمل جراحی قلب قرار گرفته بود.
تونی کرتیس در دهه ۱۹۵۰ فعالیت حرفه ای خود را آغاز کرد و پس از چندی به عنوان هنرپیشه ای قابل و مورد احترام مورد توجه قرار گرفت.
در ابتدا استفاده از چهره زیبا و ظریف او بهانه خوبی برای کارگردان های سینما بود اما تونی کرتیس به تدریج جای خود را برای نقش های مهم جهان سینما یافت و در فیلم هایی چون «ستیزه جویان» و «بوی خوش موفقیت» درخشید.
فیلم «ستیزه جویان» در سال ۱۹۵۸ نامزدی اسکار را برای اولین بار و آخرین بار به عنوان بهترین بازیگر مرد برایش به ارمغان آورد. او در این فیلم نقش یک نژادپرست سفید پوست را بازی می کند که با دستان بسته به همراه هم بند سیاه پوست خود از زندان فرار می کند. یک سال پس از آن در «بعضی ها داغشو دوست دارند»، یکی از ستایش شده ترین فیلم های بیلی وایلدر، کارگردان افسانه ای سینما، نقش آفرید.
جیمی لی کرتیس، دختر تونی کرتیس و «جنت لی» همسر اول او و بازیگر فیلم روح به کارگردانی آلفرد هیچکاک، در بیانیه ای که روز پنجشنبه منتشر ساخت گفت: «پدرم میراثی از نقش آفرینی های درخشان و نقاشی هایش را باقی گذاشت. پدرم فرزندان و خانواده ای را ترک کرد که عاشقانه دوستش داشتند. پدرم همچنین طرفدارانش را در سراسر جهان ترک کرد».
با کم نور شدن ستاره کرتیس در سینما، او به الکل و مواد مخدر پناه برد اما بر آن چیره گشت و به دنیای بازیگری سینما و تلویزیون بازگشت و همزمان با رنگ باختن موهای سیاهش به نقره ای خود را در دنیای نویسندگی و نقاشی دوباره کشف کرد به گونه ای که نقاشی های او تا ۲۰ هزار دلار فروخته شدند.
او در ۶۰ سالگی گفته بود: «من نمی خواهم مثل یک پیرمرد یهودی دست روی دست بگذارم و روی نیمکت لم بدهم و با تکیه بر عصا راه بروم. خیلی کارها هست که باید انجام بدهم».
ستیزه جویان، تنها فیلمی بود که نامزدی اسکار را برای او به ارمغان آورد و تونی کرتیس معتقد بود که هنر بازیگریش مورد توجه قرار نگرفته است. او در سال ۲۰۰۲ در گفت و گو با روزنامه واشنگتن پست درباره جایزه اسکار گفته بود: «بعد از این همه فیلمی که در آنها بازی کردم و فکر می کردم که بازی ام در آن ها باید مورد توجه مسئولان مراسم اسکار قراربگیرد و نگرفت، فکر می کنم که این جایزه به بازی خوب یا بد هنرپیشه، ربطی نداشته باشد».
تونی کرتیس گفت: «خوشحالی و افتخارم این است که مخاطبینم در تمامی جهان حمایتم می کنند، بنابراین به اسکار احتیاجی ندارم».
فیلم «بعضی ها داغشو دوست دارند» در سال ۲۰۰۲ به عنوان بامزه ترین فیلم تاریخ سینما انتخاب شد. در این فیلم کرتیس و جک لمون نقش نوازنده های دوره گردی را بازی می کنند که برای فرار از دست یک گروه تبهکار لباس زنانه می پوشند و وارد یک گروه ارکستر دخترانه می شوند و در آنجا بر سر به دست آوردن زیباترین دختر گروه «شوگر» با بازیگری مرلین مونرو، رقابت می کنند.
تونی کرتیس با نام اصلی «برنارد شوارتز» در سال ۱۹۲۵ در نیویورک به دنیا آمد. پدر او یک یهودی مجارستانی بود که پس از جنگ جهانی اول به آمریکا مهاجرت کرده بود.
پدرش برای بازیگر شدن تلاش فراوانی کرد اما لهجه غلیظش همواره مانعی در این راه بود و در نهایت خیاطی را پیشه کرد و همواره در جست و جوی کار با خانواده اش به نقاط مختلف اسباب کشی می کرد. تونی کرتیس در سال ۱۹۵۹ گفته بود: «همیشه بچه تازه وارد محل بودم و همین باعث می شد که از بقیه بچه ها کتک بخورم. مجبور بودم راهی پیدا کنم که نگذارم دماغم شکسته شود بنابراین به یک تازه وارد دیوانه تبدیل شدم».
تونی کرتیس شامگاه چهارشنبه ۲۹ سپتامبر در سن ۸۵ سالگی درگذشت. او در زندگی خود شش بار ازدواج کرد.