براساس گزارش‌ها، تنها ۲۳ درصد معادن کشور دارای واحد ایمنی هستند و وضعیت امنیت در ۷۵ درصد از معادن تضمین‌شده نیست. در سال ۱۴۰۰، ۳۶۸ حادثه در معادن زغال‌سنگ رخ داده که این صنعت را در صدر حوادث شغلی قرار داده است.
تنها در نیمه اول سال ۱۴۰۳، وقوع ۱۲ حادثه معدنی منجر به مرگ نزدیک به پنجاه کارگر در سراسر ایران شده است.
جدیدترین حادثه انفجار معدن زغال‌سنگ در طبس رخ داد. این حادثه که ساعت ۲۱ شنبه شب، ۳۱ شهریور، در پی نشت گاز متان در یکی از کارگاه‌های شرکت زغال‌سنگ طبس اتفاق افتاد، تا روز دوشنبه دوم مهر، بیش از ۵۱ کشته و ۲۰ زخمی برجای گذاشت و تعدادی از کارگران نیز مفقود شدند.
این انفجار در عمق ۲۵۰ متری یکی از تونل‌های معدن رخ داد و عملیات امداد توسط تیم‌های تخصصی آغاز شد.
به گزارش روزنامه فرهیختگان، درباره جزئیات معدن زغال‌سنگ در طبس، سعید صمدی، دبیر انجمن زغال‌سنگ، گفت «بعید است آمار فوت‌شدگان به بیش از ۵۵ نفر برسد.»
همچنین آریو برزن مافی، نایب‌رئیس خانه معدن استان خراسان رضوی گفت که طبق آخرین آمار ۵۸ نفر در تونل منفجرشده حضور داشته‌اند.
این انفجار تنها یکی از چندین حادثه مرگبار در معادن ایران طی سال‌های اخیر بوده و عدم نظارت کافی بر رعایت استانداردهای ایمنی معادن یکی از دلایل اصلی این حوادث است.
وب‌سایت خبرآنلاین به نقل از کارشناسان گزارش داد که در نیمه نخست سال جاری، ۱۳ حادثه معدنی دیگر رخ داده است که شامل ریزش معادن، برق‌گرفتگی، و سقوط از ارتفاع بوده و جان کارگران زیادی را گرفته است.
از جمله این حوادث می‌توان به ریزش معادن زغال‌سنگ در کرمان، اصفهان، و مرگ کارگران در معادن مختلف زغال‌سنگ و شن و ماسه اشاره کرد.
در گزارش دیگری با استناد به داده‌های «مرکز آمار ایران» طی سال ۱۴۰۰، ۱۴۰۶ حادثه شغلی در ۲۷۰ معدن رخ داده که ۳۶۸ مورد آن در معادن زغال‌سنگ بوده است. این آمار نشان می‌دهد روزانه بیش از یک حادثه در این معادن رخ می‌دهد.
عواملی نظیر خرابی تجهیزات، بی‌تجربگی، و نبود نظارت کافی از دلایل اصلی این حوادث ذکر شده‌اند. در حالی که تنها ۱/۸ درصد معادن فعال کشور به زغال‌سنگ اختصاص دارند، این معادن سهم بالایی از حوادث را به خود اختصاص داده‌اند.
کارشناسان تأکید دارند برای جلوگیری از تکرار چنین حوادثی باید قوانین ایمنی بازنگری شده و نظارت بیشتری از سوی نهادهای مسئول اعمال شود. همچنین آموزش‌های ایمنی برای کارگران و مدیریت بهتر معادن از ضروریات جلوگیری از تلفات بیشتر است.
