منابع دانشجویی از ایران خبر می دهند که مسولان دانشگاه تهران تصمیم گرفته اند که پیش از آغاز سال تحصیلی جدید، ساختمان های ۱۸ و ۱۹ کوی دانشگاه تهران را بسته و دانشجويان ساکن این خوابگاه را به خوابگاه های سطح شهر بفرستند. خوابگاه هایی که دارای حداقل امکانات رفاهی بوده و جهت اسکان دانشجويان مناسب نيستند.
ساختمان های تعطيل شده قرار است مانند ساختمان های ۲۳ ، ۲۱ و ۲۰ که سال گذشته بعد از حمله به کوی دانشگاه در ۲۴ خرداد ماه به طور کامل تخليه شد، به دانشجویان متأهل اختصاص داده شود و بقیه ساختمان ها به دانشجويان مقطع کارشناسی ارشد و دکترا تعلق يابد. فرهاد رهبر، ریيس دانشگاه تهران نیز پیش از این اعلام کرده بود که خوابگاه کوی دانشگاه از این پس مختص دانشجويان کارشناسی ارشد و دکترا خواهد بود.
در این میان فعالان دانشجویی ایران معتقدند که این تغییر و تحولات جدید و پراکنده ساختن دانشجويان به دليل ممانعت از شکل گيری اعتراضات در کوی دانشگاه تهران و تمرکز زدايی است.
رضا نگهداری از فعالان جنبش دانشجویی ایران که بدلیل فعالیتهای سیاسی خود از کوی دانشگاه تهران اخراج شده، بر این اعتقاد است که این امر برای تحت فشار گذاشتن رهبران حرکات اعتراضی در کوی دانشگاه است و جدا از این بسیاری از دانشجویان بسیجی دانشگاه آزاد در کوی دانشگاه تهران اسکان داده شده اند تا مانع شکل گیری اعتراضات دانشجویی در این خوابگاه شوند.
از سوی دیگراز سال ۱۳۸۷ پس از ثبت نام دانشجويان ورودی ۸۷ و ۸۸ خوابگاه های سطح شهر به آنان اختصاص می يابد و از حضور دانشجويان در کوی دانشگاه جلوگيری به عمل آمده است.
کوی دانشگاه تهران واقع در خیابان کارگر شمالی سالهاست که همزمان توجه فعالان دانشجویی و مقامات جمهوری اسلامی را به خود جلب کرده است. نطفه آغازین بسیاری از حرکات اعتراضی دانشجویی ایران در این خوابگاه شکل گرفته و از سوی دیگر حداقل در دو مورد ۱۸ تیر ماه ۱۳۷۸ وشامگاه ۲۵ خرداد ماه ۱۳۸۸ مورد هجوم نیروهای انتظامی و لباس شخصی نزدیک به حکومت قرار گرفته است.
اما بگفته برخی ناظران هزینه چنین حملاتی تا حدی بوده که مسولان دانشگاه تهران را به پاک کردن صورت مساله و تخلیه برخی از ساختمانهای این خوابگاه و انتقال دانشجویان به دیگر خوابگاهها واداشته است.