فرج سرکوهی، منتقد ادبی و روزنامهنگار میگوید که با تندتر شدن تیغ سانسور در ایران و کاهش تیراژ کتابها به زیر ۵۰۰ نسخه، «نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران» تبدیل به جنازهای شده که روی دست اداره سانسور مانده است.
آقای سرکوهی که با صدای آمریکا گفتگو کرد، گفت که نمایشگاه کتاب تهران هیچ گاه به معنای بینالمللی یک «نمایشگاه» نبوده بلکه فروشگاهی است که ناشران به امید فروش بیشتر در آن شرکت میکنند اما سایه سانسور همیشه بر آن سنگینی میکرده و حتی سابقه داشته کتابهایی که خود وزارت ارشاد به آنها مجوز داده ورودشان به نمایشگاه ممنوع شده است.
سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران با شعار «خواندن، توانستن است» آغاز به کار کرده اما همزمان با آن، «نمایشگاه کتاب تهران بدون سانسور» در شهرهای اروپا و آمریکای شمالی در حال برگزاری است.
امسال نمایشگاه کتاب در تهران تحت تاثیر گران شدن کاغذ و بالارفتن هزینه چاپ بوده و مثل سال های گذشته، کتاب ها پس از گذشتن از تیغ ممیزی در غرفه های نمایشگاه جا گرفتند. در همین حال، کمی پیش از برپایی نمایشگاه، انجمن داستان نویسان تهران در نامه ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، به ممنوعیت توزیع چند اثر داستانی و غیرداستانی در نمایشگاه اعتراض کرد.
آنها در این نامه گفتند «چنین تصمیمهایی همواره یادآور خراشهایی است که هر کدام خاطرهای مخدوش از ارادههایی را به ذهن متبادر میکند که میل مفرطی به راندن نویسندگان از بین مردم دارد.»
نسخه تصویری گفتگو با آقای سرکوهی را از یوتیوب صدای آمریکا ببینید
