تایوان در تلاش برای پیوستن به بلوک های اقتصادی منطقه، کمیپنی را آغاز کرده است که طی آن می کوشد به دو بلوک بازرگانی حوزه آسیا - اقیانوس آرام بپیوندد.
تایوان همچنین خواهان آن است که به گروه ۱۶ عضوی موسوم به مشارکت منطقه ای اقتصادی بپیوندد، اما کارشناسان اقتصاد آسیا برآنند که چین که رقیب اقتصادی تایوان است، ممکن است موانعی بر سر راه تحقق این خواست تایوان ایجاد کند.
رئیس جمهوری تایوان گفته است که تلاش خود را در این راستا با باز کردن بازارهای عمده برای کارخانجات محلی عملی خواهد کرد تا امکان حضور بیشتر و فعالیت فراتر تایوان را در بازارهای آسیایی فراهم آورد.
ناظران سیاست ها و تحولات تایوان می گویند رئیس جمهوری تایوان و اعضای کابینه وی در تلاشند تا حمایت مقام های داخلی را از این امر جلب کنند و طرف های گوناگون سیاسی با اندیشه های سیاسی و اقتصادی مختلف در بدنه دولت در این خصوص با یکدیگر به توافق برسند و اختلاف نظرشان را حل کنند.
تایوان تاکنون با چین، نیوزیلند، سنگاپور، و ۵ کشور کوچکی که متحد دیپلماتیک تایپه هستند، قراردادهای تجاری بسته است.
به رغم اختلاف دیرینه تایوان و چین، اخیرا رابطه میان دو کشور قدری بهبود یافته است. با این وصف، به نظر نمی رسد که پکن چندان تمایلی به ورود تایپه به بازارهای بزرگ اقتصادی منطقه داشته باشد.
از این روی، برخی تحلیلگران اقتصادی معتقدند که کشورهای دیگر منطقه به رغم آن که ممکن است مستقیما مشکلی با حضور فعال اقتصادی تایوان نداشته باشند، شاید از بیم خشمگین کردن چین به حمایت مستقیم از تایوان دست نزنند.
تایوان در منطقه به رایزنی هایی دست زده و در ماه اکتبر نیز با فرستادن نمایندگانی به مجمع اقتصادی منطقه ای آسیا مقام های دیگر کشورهای منطقه را از امیدش به پیوستن به بلوک های عمده اقتصادی منطقه آگاه کرد.
گفتنی است که چین به تایوان اجازه داده که در گروه ۲۱ عضوی اَپک باشد و علت این رضایت پکن آن بوده که تایپه موافقت کرده تا مقام های بلندپایه تایوان را به نشست های این مجمع نفرستد.
اما برخی کارشناسان آشنا به مسائل و روابط سیاسی - اقتصادی آسیا برآنند که حسن نیت چین دوام چندانی نخواهد یافت، چون تایپه حاضر به طرح و بررسی مسائل سیاسی مورد نظر چین نیست.
تایوان همچنین خواهان آن است که به گروه ۱۶ عضوی موسوم به مشارکت منطقه ای اقتصادی بپیوندد، اما کارشناسان اقتصاد آسیا برآنند که چین که رقیب اقتصادی تایوان است، ممکن است موانعی بر سر راه تحقق این خواست تایوان ایجاد کند.
رئیس جمهوری تایوان گفته است که تلاش خود را در این راستا با باز کردن بازارهای عمده برای کارخانجات محلی عملی خواهد کرد تا امکان حضور بیشتر و فعالیت فراتر تایوان را در بازارهای آسیایی فراهم آورد.
ناظران سیاست ها و تحولات تایوان می گویند رئیس جمهوری تایوان و اعضای کابینه وی در تلاشند تا حمایت مقام های داخلی را از این امر جلب کنند و طرف های گوناگون سیاسی با اندیشه های سیاسی و اقتصادی مختلف در بدنه دولت در این خصوص با یکدیگر به توافق برسند و اختلاف نظرشان را حل کنند.
تایوان تاکنون با چین، نیوزیلند، سنگاپور، و ۵ کشور کوچکی که متحد دیپلماتیک تایپه هستند، قراردادهای تجاری بسته است.
به رغم اختلاف دیرینه تایوان و چین، اخیرا رابطه میان دو کشور قدری بهبود یافته است. با این وصف، به نظر نمی رسد که پکن چندان تمایلی به ورود تایپه به بازارهای بزرگ اقتصادی منطقه داشته باشد.
از این روی، برخی تحلیلگران اقتصادی معتقدند که کشورهای دیگر منطقه به رغم آن که ممکن است مستقیما مشکلی با حضور فعال اقتصادی تایوان نداشته باشند، شاید از بیم خشمگین کردن چین به حمایت مستقیم از تایوان دست نزنند.
تایوان در منطقه به رایزنی هایی دست زده و در ماه اکتبر نیز با فرستادن نمایندگانی به مجمع اقتصادی منطقه ای آسیا مقام های دیگر کشورهای منطقه را از امیدش به پیوستن به بلوک های عمده اقتصادی منطقه آگاه کرد.
گفتنی است که چین به تایوان اجازه داده که در گروه ۲۱ عضوی اَپک باشد و علت این رضایت پکن آن بوده که تایپه موافقت کرده تا مقام های بلندپایه تایوان را به نشست های این مجمع نفرستد.
اما برخی کارشناسان آشنا به مسائل و روابط سیاسی - اقتصادی آسیا برآنند که حسن نیت چین دوام چندانی نخواهد یافت، چون تایپه حاضر به طرح و بررسی مسائل سیاسی مورد نظر چین نیست.