روابط ايران و سوريه با اعلام استقلال سوريه در سال ۱۹۴۶ و به رسميت شناختن آن کشور توسط ايران آغاز شد.
رابطه دو کشور بعد از انقلاب اسلامی ايران همچنان ولی به شکل ديگری ادامه يافت و با داشتن دشمن مشترکی به نام اسراييل به يک رابطه استراتژيک در خاورميانه تبديل شد.
در جنگ ايران و عراق، حافظ اسد، رييس جمهوری وقت سوريه، حمايت خود را از ايران با فروش موشک های اسکاد به سپاه پاسداران ايران، نشان داد.
هر دو کشور از گروه‌های اسلامگرای مسلح حماس و حزب الله حمايت مالی، نظامی و آموزشی می کنند.
آيت الله خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی ايران، سوريه را نزديکترين دوست ايران در خاورميانه خوانده و آن کشور را يکی از کشورهای محور مقاومت در مقابل اسراييل توصيف کرده است.
بشار اسد تا کنون در دوستی با حکومت ايران ثابت قدم بوده، از برنامه هسته ای ايران دفاع می کند و می گويد ايران حق دارد بر اساس قوانين بين‌المللی از انرژی هسته‌ای مسالمت آميز استفاده كند.
ايران و سوريه يک تفاهمنامه نظامی برای گسترش همکاری‌های نظامی دريايی دو کشور در دريای مديترانه امضا کرده اند. سال گذشته ايران برای اولين بار، دو ناو را از طريق کانال سوئز راهی سواحل سوريه کرد. اسراييل اين اقدام را تهديدی عليه خود خواند و گفت اين ناوها حامل موشک‌های پيشرفته برای تجهيز حزب الله لبنان بوده اند.
ايران در سال ۲۰۱۰ يک سيستم رادار را به سوريه تحويل داد تا به گفته دولت ايران، از تاسيسات هسته ای آن کشور در برابر حملات موشکی دفاع کند و امنيت هوايی سوريه و حزب الله را در برابر حملات هوايی اسراييل فراهم آورد.
حرکت اعتراضی گسترده اخير در سوريه، بعد تازه ای به روابط تهران دمشق داده است. به گفته برخی مقام های غربی، نيروهای امنيتی ايران در سرکوب اين خيزش ها مشارکت داشته اند.
بنا به بعضی گزارش ها، ايران علاوه بر تحويل سلاح و تجهيرات سرکوب، از طريق کمک و مشاوره در زمينه کنترل اعتراض‌های خيابانی، بستن وبسايت‌ها و کنترل اينترنت و تلفن های همراه و سرويس های پيامک دولت بشار اسد را ياری می دهد.
