مخالفان دولت سوريه با انتخاب سوئد به عنوان مقر تهيه و پخش برنامه برای مخاطبان خود از اين راه با آنان ارتباط برقرار می کنند.
آنان از استوديويی در نزديکی استکلهم سوئد برنامه های خود را برای مردم سرزمين خود تهيه می کنند و روی آنتن می فرستند. برنامه هفتگی که به معنای نور است جامعه سه ميليون نفری کرد سوريه را خطاب قرار می دهد.
کامران حاجو، يک فعال سیاسی سوری، به سبب مشکلاتش با رژيم کشورش از سوريه فرار کرده اما اکنون يکی از صداهای اپوزيسيون سوريه در اروپاست. وی و گروهش تا کنون بيست و پنج برنامه ضبط کرده اند.
رژيم سوريه تاکنون موفق نشده اين برنامه را متوقف کند؛ برنامه ای که شامل بحث هايی است درباره سياست سوريه و حقوق بشر. اين برنامه به زودی پخش زنده خود را آغاز خواهد کرد.
درسوئد مهاجران و تبعيدب های سوری، اخبار محدودی را از وطن خود سوريه از طريق ايی ميل و شبکه های اجتماعی نظير فيس بوک به دست می آورند.
کامران حاجو می گويد: «ما حکايت های بسياری را درباره تجاوزبه زنان شينده ايم . همينطور درباره کشتن بچه ها. ما شنيده ايم که نه غذايی در کار است نه آب و نه برق و نه تلفن؛ شنيده ايم که دائما بازداشت و شکنجه و کشتار مردم ادامه دارد حتی کشتن مردم در بيمارستان ها.»
جمال بَتون، مجری اين برنامه تلويزيونی است که يک کرد است. هر هفته در برنامه اش به وضعيت زندگی کردها درسوريه می پردازد. او نيز حکايت های دردناکی را از برخورد دولت سوريه با کردها نقل می کند و می گويد: «دولت سوريه حتی به خانواده قربانيان اجازه نمی دهد جنازه پسر يا قوم و خويش خود را ببينند و به بعضی مردم می گويد که منسوب آنان خودکشی کرده است.»
پايتخت سوئد محل سکونت جمعيت مهاجر بزرگی است به ويژه از دنيای عرب و کشورهای مسلمان. ساختار دموکراتيک قوی سوئد و آزادی مطبوعات در آن کشور سوئد را به جايگاهی ايده آل به منظور فعاليت گروه های مخالف سوری با هدف انتقال پيام خود برای تغيير تبديل کرده است.