وزارت امور خارجه سوئد در واکنش به صدور حکم برای دو شهروند خود در ایران، به بخش فارسی صدای آمریکا گفت که وضعیت این دو نفر را از نزدیک زیر نظر دارد و اطلاعات دریافتی درباره آنها «جدی و نگران‌کننده» است.
وزارت امور خارجه سوئد در واکنشی کتبی به بخش فارسی صدای آمریکا گفت این دو شهروند حدود ۲۰ و ۲۵ ساله هستند و سفارت سوئد در تهران با این دو نفر، و وزارت خارجه سوئد نیز با بستگان آنها در سوئد در تماس است. این دو متهم در پرونده مرتبط با مواد مخدر، به هشت و پنج سال زندان محکوم شده‌اند.
به گفته وزارت امور خارجه سوئد، این دو نفر به هشت سال و پنج سال زندان و پرداخت جریمه نقدی محکوم شده‌اند، و گزارش‌هایی نیز مبنی بر محکوم شدن یکی از این مردان سوئدی به شلاق در دست است.
وزارت امور خارجه سوئد این اطلاعات را «جدی و نگران‌کننده» دانست و اعلام کرد: «شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی، یا تحقیرآمیز نقض حقوق بشر است و هرگز توجیه‌پذیر نیست.»
در ایران، سخنگوی قوه قضاییه گفت یک شهروند سوئدی دیگر هم به اتهام جاسوسی دستگیر شده و پرونده او دنبال می‌شود.
مسعود ستایشی، سخنگوی قوه قضائیه جمهوری اسلامی، با تاکید بر این که پرونده این دو شهروند سوئد به «مواد مخدر» مربوط بوده، تاکید کرد که این مسئله با پرونده به گفته او «آن سوئدی جاسوس» تفاوت دارد.
دادگاهی در سوئد تیر ماه سال جاری حمید نوری را به اتهام همدستی در کشتار زندانی‌ها در سال ۶۷ مجرم شناخته و به حبس ابد محکوم کرد.
نهادهای حقوق بشری و کشورهای غربی می‌گویند، جمهوری اسلامی از بازداشت و محاکمه شهروندان دوتابعیتی و غیرایرانی به عنوان ابزاری برای امتیازگیری از کشورهای دیگر استفاده می‌کند.
در حال حاضر افرادی چون عماد شرقی، سیامک نمازی و پدرش باقر نمازی (شهروندان ایرانی-آمریکایی)، مراد طاهباز (شهروند آمریکایی، بریتانیایی، ایرانی) مهران رئوف (شهروند ایرانی-بریتانیایی) شهاب دلیلی (شهروند ایرانی دارای اقامت دائم آمریکا)، مسعود مصاحب و کامران قادری (شهروندان ایرانی-اتریشی)، احمدرضا جلالی (پژوهشگر ایرانی-سوئدی)، فریبا عادلخواه (شهروند ایرانی-فرانسوی)، جمشید شارمهد و ناهید تقوی (شهروندان ایرانی-آلمانی)، بنجامین بریر (گردشگر فرانسوی)، سسیل کوهلر و ژاک پاری (زوج فرانسوی) در ایران زندانی هستند.
محمد جعفر منتظری، دادستان کل کشور جمهوری اسلامی، هم گفته است که مبادله زندانی با آمریکا باید از راه‌های دیپلماتیک دنبال شود.
