زنان تاثیر گذار ایران

۱۲۹۲خورشيدی- مريم عميد سمنانی (مزين السلطنه)  سردبير شکوفه، اولين نشريه سياسی-اجتماعی زنان در ايران)  

« اداره ی معارف به اشخاصي كه صلاحيت اخلاقي و علمي ندارند، بهواسطه ی كاغذ پرانيهاي بي محل، چاپلوسي، پارتيبازي و اشتباه كاريها اجازه ی تاسيس مدارس دخترانه داده است. همين بيترتيبيهاست كه ما را از قافله عقب انداخته و نميگذارد ما آدم بشويم. معارف نسوان هم مثل خانه ی بي صاحب ميماند. اساس صحيح ندارد و هيچ وقت و هيچكس در پي ترتيب اين خانه نيست. هركس به خيال خودش مكاني و اساسي ترتيب داده و اسم آن را مدرسه گذاشته است. مديران اين مدارس يك خانه ی كوچك اجاره كردهاند براي زندگي شوهر و پسر و دختر. يك اتاقش را هم مدرسه كردهاند، نه سر دارد و نه ته... يك تابلو هم به در خانه آويختهاند و اسم بامسمايي هم مدرسهء فلان و فلان داشته است. ديگر ميانش چه خبر است و چه درسي خوانده ميشود، معلوم نيست».

۱۲۸۶ خورشيدی- دکتر معصومه کحال، نخستين روزنامه نگار زن در تاريخ ايران و سردبير دانش، اولين نشريه خانوادگی و بهداشتی ويژۀ زنان در ايران:

"خانمهای محترم بدانند این اختراع بسیار مفید به واسطهی یک انم دانشمندی از اهل فرانسه شده است که جماعت نسوان قابلیت و کفایت همه چیز را دارند. خانم مشارالیه اسمش مادام کیوریست[5] (کذا) که در میان تمام اطباء و دواسازهای عمده عالم شهرت و عزتی پیدا نموده و قابل تمجید گشته است."

قمرالملوک وزيری، ۱۳۳۸-۱۲۸۴ اولين خواننده زن موسيقی سبک اصيل که نخستين بار بدون حجاب در جمع مردان به روی صحنه رفت:
"من مدیون تربیت اولیهٔ خودم هستم. چرا که همان پامنبری کردنها به من جرأت خوانندگی داد."

معصومۀ عزيزی بروجردی (مهوش) ۱۳۳۲-۱۲۹۹اولين خواننده زن موسيقی سبک کوچه و بازار در ايران
سيمين بهبهانی، شاعر به نام ايران رازماندگاری مهوش را از زبان مهوش می گويد: "....من به اين زودی ها از ياد نمی روم. رويم را پس بزنيد. اين طاقه شال خفه ام می کند. خسته شده ام. هر شب يک برنامه ی يکنواخت دارم: اين دس کجه؟ اين پا کجه؟ اين...همه اش همين نيست.آوازکی هم می خوانم. دوسه تا تصنيف بازاری هم هست.ادا و اطوارهم فراوان دارم: اما همه را به شوق ان برنامه پايانی می شنويد. برای آن که همه ی کج ها را نشان بدهم و شما راستی شان را تصديق کنيد و دست آخر با اشاره ئی به گندم حوّا از" بهشت تهران" بيرونتان کنم. همين و بس ..."