وال استريت جورنال در مقاله ای مبسوط بقلم فرناز فصيحی در باره حذف يارانه های مواد غذايی و سوخت توسط دولت احمدی نژاد مينويسد بعقيده تحليلگران نوع برخورد دولت با اين طرح ميتواند برای ديگر دولتهای منطقه سرمشق قرار گيرد چرا که ساير دولتهای همسايه ايران، منجمله عربستان سعودی، نيز يارانه های سخاوتمندانه ای در اختيار مردم خود قرار ميدهند ولی آنها هم بايد تعادلی بين اثرات درازمدت اين يارانه ها بر اقتصاد و منابع خود از يک طرف و تهديدی که حذف اين يارانه ها متوجه ثبات سياسی ميکند، برقرار سازند. در پايان اين مقاله ميخوانيم که تأثيرات کامل اين طرح هنوز بطور کامل احساس نميشود چرا که صنايعی که با سوخت سوبسيد شده فعاليت می کردند و موسساتی که از بالابردن قيمت کالاهای خود منع شده اند بخش اعظم هزينه حذف يارانه ها بر دوش آنها، خواهد بود.
در خبری ديگر نيويورک تايمز در گزارش خبرنگار خود از قاهره از اثرات قيام اخير مردم تونس بر کل دنيای عرب مينويسد. عمرو موسی، دبيرکل اتحاديه عرب و وزير خارجه پيشين مصر، در گشايش نشستی در شرم الشيخ به رهبران عرب هشدار داد که وقوع انقلاب تونس در ساير کشورهای عرب بخاطر نابسامانی اقتصادی محتمل تر از آن است که گمان زده ميشود. اما وزير خا رجه مصر در جواب دبيرکل اتحاديه عرب گفت که گاهی اوقات ما خود را بخاطر کمبود موقعيتهای اقتصادی سرزنش ميکنيم اما فراموش ميکنيم که دستآوردهای خود را نيز عنوان کنيم. بعنوان مثال وقتی شصت ميليون از مردم هشتاد ميليونی مصر از تلفنهای همراه استفاده ميکنند چطور ميتوانيم جامعه خود را ناتوان و شکست خورده بحساب آوريم؟