هفت دهه از نبرد مشهور موسوم به استالینگراد سپری شده، جنگی میان آدولف هیتلر و جوزف استالین، که به نزدیک به دو میلیون تن آسیب زد. این ماه اما، نسل تازه ای از روس ها مشتاقانه به تماشای فیلمی تازه با نام استالینگراد می روند. استالینگراد خونین ترین جنگ تاریخ بشری است.
استالینگراد نخستین فیلمی است که در روسیه به صورت سه بعدی و برای سیستم آی مکس تولید می شود و حاوی یک داستان عشقی هم هست.
جوان هایی که این روزها به دیدار استالینگراد می روند، می گویند این فیلم از آنجا که نمودی از تاریخ روسیه و مقاومت مردم آن در جنگ دوم جهانی است، برایشان ارزش دارد. برخی از آنها ابراز خشنودی می کنند که در آن دوران دشوار نزیسته اند.
این فیلم احترام به نسل و نسل پیشین روسیه را در میان جوانان آن کشور تقویت کرده است و جلوه های تصویری و مهارت بازیگران در ایفای نقش نیز به اثر مثبت آن بر بینندگان روس افزوده است.
فیلم استالینگراد در چین نیز با اقبال فراوان روبه رو شده است. این فیلم، به عنوان نماینده روسیه در بخش فیلم های خارجی (غیر انگلیسی زبان) رقابت های آینده آکادمی اسکار شرکت داده خواهد شد.
استالینگراد با بودجه دولتی تهیه شده و مبلغ بودجه اش ۳۰ میلیون دلار بوده است. این بودجه بخشی از تلاش کرملین برای ساختن فیلم های مدرن است که تاریخ روسیه را با دیدی مثبت به تصویر کشد.
امروز، شهر استالینگراد با نام ولگوگراد شناخته می شود. طی جنگ، این شهر کاملا ویران شده بود و پس از آن از نو ساخته شده است و نماد آن تندیسی است با نام «مام میهن» که نماد ملی روسیه است و قد آن، دو برابر بلندای مجسمه آزادی آمریکاست.
هنگامی که در سال ۱۹۶۷ توسط مقام های دولتی اتحاد شوروی سابق از این تندیس رونمایی شد، این تندیس، بزرگترین مجسمه جهان بود.
این تندیس اما، این روزها در وضع خوب و پایداری نیست و با وزش باد شدید، تکان می خورد. وزن «مام میهن» روسی ۸۰ هزار تن است. این مجسمه از فولاد و بتون ساخته شده و بر سفال بنا شده، اما مدتی است که قدری کج شده است.
ساکنان استالینگراد سابق (ولگوگراد امروزی) می گویند ای کاش به جای صرف میلیون ها دلار بودجه دولت برای تولید فیلمی که در هالیوود قابل عرضه باشد، دولت روسیه مبلغی را برای آن هزینه می کرد که تندیس مام میهن را تعمیر کند تا به شهروندان روس که در جنگ کشته شدند، ادای احترام کند.
استالینگراد نخستین فیلمی است که در روسیه به صورت سه بعدی و برای سیستم آی مکس تولید می شود و حاوی یک داستان عشقی هم هست.
جوان هایی که این روزها به دیدار استالینگراد می روند، می گویند این فیلم از آنجا که نمودی از تاریخ روسیه و مقاومت مردم آن در جنگ دوم جهانی است، برایشان ارزش دارد. برخی از آنها ابراز خشنودی می کنند که در آن دوران دشوار نزیسته اند.
این فیلم احترام به نسل و نسل پیشین روسیه را در میان جوانان آن کشور تقویت کرده است و جلوه های تصویری و مهارت بازیگران در ایفای نقش نیز به اثر مثبت آن بر بینندگان روس افزوده است.
فیلم استالینگراد در چین نیز با اقبال فراوان روبه رو شده است. این فیلم، به عنوان نماینده روسیه در بخش فیلم های خارجی (غیر انگلیسی زبان) رقابت های آینده آکادمی اسکار شرکت داده خواهد شد.
استالینگراد با بودجه دولتی تهیه شده و مبلغ بودجه اش ۳۰ میلیون دلار بوده است. این بودجه بخشی از تلاش کرملین برای ساختن فیلم های مدرن است که تاریخ روسیه را با دیدی مثبت به تصویر کشد.
امروز، شهر استالینگراد با نام ولگوگراد شناخته می شود. طی جنگ، این شهر کاملا ویران شده بود و پس از آن از نو ساخته شده است و نماد آن تندیسی است با نام «مام میهن» که نماد ملی روسیه است و قد آن، دو برابر بلندای مجسمه آزادی آمریکاست.
هنگامی که در سال ۱۹۶۷ توسط مقام های دولتی اتحاد شوروی سابق از این تندیس رونمایی شد، این تندیس، بزرگترین مجسمه جهان بود.
این تندیس اما، این روزها در وضع خوب و پایداری نیست و با وزش باد شدید، تکان می خورد. وزن «مام میهن» روسی ۸۰ هزار تن است. این مجسمه از فولاد و بتون ساخته شده و بر سفال بنا شده، اما مدتی است که قدری کج شده است.
ساکنان استالینگراد سابق (ولگوگراد امروزی) می گویند ای کاش به جای صرف میلیون ها دلار بودجه دولت برای تولید فیلمی که در هالیوود قابل عرضه باشد، دولت روسیه مبلغی را برای آن هزینه می کرد که تندیس مام میهن را تعمیر کند تا به شهروندان روس که در جنگ کشته شدند، ادای احترام کند.