خشکسالی و قحطی در سومالی ده ها هزار نفر را نه تنها به موگاديشو پايتخت بلکه به کشورهای همسايه آن رانده است. اما آژانس های امداد رسانی بين المللی، جنگ و ستيزه های جاری در سومالی و همچنين عمليات گروه ستيزه جوی الشباب را دليل ديگری برای جابجايی و مهاجرت شهروندان سومالی می دانند.
کارکنان اردوگاه های پناهندگان سوماليايی در کنيا می گويند شمار پناهندگان روز به روز افزايش می يابد.
الکس سکای، مامور پاسخ به امور غير منتظره و اورژانس، می گويد بيش از ۳۰۰ نفر در روز به اردوگاه می آمدند ولی اکنون شمار آن ها از ۱۲۰۰ نفر بيشتر شده و تعداد پناهندگان هر روز بيشتر می شود.
قطعا نبود آب و آذوقه در بسياری از مناطق سومالی دليل اصلی جابجايی و مهاجرت شهروندان آن کشور است.
اما وينسنت کوشتل، مدير منطقه ای آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد، جنگ و سرکوب را دليل ديگر پناهنده شدن به اردوگاه های بين المللی می داند. وينسنت کوشتل می گويد وقتی از مردم کنيا و اتيوپی می پرسی چرا کشور خود را ترک کرده اند، اگر دو دقيقه به آن ها وقت داده شود می گويند به دليل قحطی اما اگر سی دقيقه با آن ها صحبت کنی داستان های وحشتناکی از سرکوب و کنترل الشباب و ساير گروه ها تعريف می کنند.
سمهار آرايا، مشاور مشی منطقه شاخه آفريقای اين آژانس، می گويد: اين بحران ترکيب چند عامل است. فقر، عدم دسترسی به آذوقه، کودکانی که در جنگ بزرگ شده اند و کشوری که دولت کارآمدی ندارد و با يک سری مشکلات منطقه ای روبروست و يک جامعه بين المللی که به اندازه کافی تلاش نکرده مساله سومالی را حل کند.
به گزارش سازمان ملل متحد نزديک به ۴ ميليون شهروند سومالی نياز به کمک های اضطراری دارند.
در همين حال کنفرانس سران اتحاديه آفريقا برای جمع آوری پول مورد نياز ميليون ها قحطی زده سومالی، برگزار می شود.
اراسموس مونچا، معاون اتحاديه آفريقا روز دوشنبه گفت اين کنفرانس با حضور سران کشورهای آفريقايی و مقام های سازمان های اقتصادی بين المللی نهم اوت در پايتخت اتيوپی تشکيل می شود.
موسسه امداد رسانی آکسفام گفت دولت ها و سازمان های امداد برای رفع بحران غذايی آفريقا اقدام های لازم را انجام نمی دهند.
برنامه جهانی مواد غذايی نيز می گويد سومالی به عنوان کانون خشکسالی منطقه شناخته شده است. اين خشکسالی بر ميليون ها نفر از مردم کنيا، اتيوپی و ديگر کشورهای شاخ آفريقا تاثير گذاشته است.