در هشتمین سال برگزاری جشنواره سینمایی «سیلورداکز» Silverdocs، تعداد ۱۰۲ فیلم از ۵۴ کشور مختلف شرکت دارند که در میان آن ها برنامه ای با نمایش ۶ فیلم ویژه به «راه های دسترسی به صلح جهانی» اختصاص داده شده است.
فستیوال «سیلورداکز» یکی از مهم ترین و مطرح ترین جشنواره های امروز آمریکا به شمار می رود. این جشنواره هرسال فیلم های غیرداستانی ساخته شده با بودجه هایی مستقل را از سراسر جهان به نمایش می گذارد و به این صورت توانسته است جمع کثیری از تماشاگران و فیلمسازان تازه نفس و جوان را بخود جلب کند. جشنواره توسط «انستیتوی فیلم آمریکا» برگزار می شود و کانال تلویزیونی «دیسکاوری» Discovery از آن حمایت می کند.
یکی از بخش های فستیوال امسال، نمایش ۶ فیلم دریک برنامه وِیژه است که «انستیتوی صلح ایالات متحده آمریکا» که یک سازمان غیردولتی طرفدار صلح جهانی است آن را تدارک دیده است. سازمانی که ضد خشونت و هوادارراه های صلح آمیزبرای حل مسائل و مشکلات سیاسی درکشورهای مختلف جهان می باشد. موضوع هر۶ فیلم هم برا اساس کوشش هایی که برای ایجاد صلح و حل مسائل و مشکلات سیاسی جهان انجام شده گذاشته شده است.
اسرائیل و سرزمین های اشغالی فلسطین
درفیلم «بودروس» Budrus که توسط کارگردان و تهیه کننده برنده جایزه، «جولیا باچا» ساخته شده، مردی به نام «عاید مرار»، یکی از اهالی دهکده کوچک فلسطینی نشین بودروس، نقش یک رهبر تظاهرات آرام را برعهده گرفته است. او می کوشد تا جلوی تخریب دهکده خود را توسط اسرائیل که می خواهد دیواری برای جداسازی اسرائیلی ها از فلسطینی ها بسازد را بگیرد. مجموعه ای از حصارو یک دیوار سیمانی ۸ متری که دولت اسرائیل برای جداسازی مرزهای خود با نواحی کرانه های غربی درنظرگرفته است. جولیا باچا می گوید:«امیدوارم این فیلم بتواند به همان اندازه روی تماشاگران فستیوال اثرگذار باشد که تلاش های ساکنان این دهکده کوچک فلسطینی روی کسانی که به ساختن این دیوار اشتغال دارند. درعین حال امیدوارم این فیلم بتواند افراد دیگری را نیز بسیح کند تا به تظاهرات صلح آمیز و بدون خشونت این ساکنان صلح پرور کرانه های غربی و شرق اورشلیم بپیوندند.»
این تظاهرات صلح آمیزضد افراشتن دیوار جداسازی، توانست توجه زنان دهکده، اعضای محلی حماس و حتی فعالان خواهان صلح اسرائیلی را به خود جلب و آن ها را با خود هم صدا سازد.
جولیا می گوید:«تاکتیک هایی که از نخستین جنبش های دهه ۸۰ میلادی در این زمینه قرض گرفته شده به همراه حضور فعال شهروندان صلح جوی اسرائیلی و عده ای ازفعالان حقوق بشری از سراسر جهان، این جنبش همگانی هرچند هنوز آنچنان که باید قدرتمند نشده است اما دارای پتانسیل یا استعدادهای نهانی بسیاری برای ایجاد صلح در ناحیه است.»
درفیلم دیگری ساخته «لیزا گاسل» به نام «به اصطلاح دشمن من»،فیلمساز ۶ دختر فلسطینی و اسرائیلی را در کمپ مخصوص «صلح آفرینی »در ایالات متحده آمریکا با دوربین خود دنبال می کند. پس از آن همین دوربین هریک از این ۶ دختر را برای مدت ۶ سال بعد از این تجربه آموزشی تعقیب می کند و به این طریق اثرات تجربه مشارکت در یک کمپ صلح دوستی را درهریک از آن ها به تماشاگرنشان می دهد و نیزتاثیراتی که این کمپ در زندگی خصوصی هریک از آنان به جا گذاشته است.
آفریقا
فیلم«جنگ دان دان» تمرکز بر روی جنگ داخلی در «سیرا لیون» در آفریقا دارد که درسال ۱۹۹۱ آغاز شد و به مدت یازده سال ادامه یافت. این فیلم که عنوان آن به معنی «جنگ تمام شده» می باشد، بخش هایی از محاکمات «عیسی ساسی» یک جنگجوی شورشی پیشین را نشان می دهد که متهم به انجام جنایاتی علیه بشریت شده است و این دادگاه رسیدگی بین المللی کوشش دارد تا او را محاکمه و مجازات کند.
ربکا ریکمن کوهن، فیلمساز و تهیه کننده این فیلم می گوید:«من از تماشای شخصیت هایی که یک مرد می تواند علیرغم شدت درگیری هایی تا این حد خونبار و دردناک ازخود ارائه دهد حیرت زده شدم.»
درفیلم دیگری به نام «گریس، میلی، لوسی..سرباز کوچولو»، ریموند پرونچر، فیلمساز به موضوع دختربچه های سرباز در «اوگاندا» پرداخته است. داستان فیلم از زبان یکی از نجات یافتگان خردسال به نام «گریس» روایت شده است. او توضیح می دهد که چگونه در شمال اوگاندا سال هاست که کودکان خردسال ربوده شده، شکنجه و سپس وادار می شوند تا به سراغ اعضای خانواده خود رفته و آن ها را بکشند!
ریموند پرونچر ضمن شرکت در فستیوال «سیلورداکز» به خبرنگار صدای آمریکا می گوید:«وقتی مردم درباره سربازهای کوچولو صحبت می کنند نمی دانند که درحقیقت ۵۰ درصد این سربازان کوچولو را دختربچه ها تشکیلی می دهند. این دختربچه ها اول به اجبار سرباز می شوند و سپس به عنوان «همسر» تحت تجاوز قرار می گیرند.»
دربخش فیلم های آمریکای مرکزی و جنوب شرقی آسیا، درفستیوال امسال «سیلورداکز» فیلمی از کشور «گواتامالا» به نام «جزیره- از آرشیو تا تراژدی» نشان داده می شود که درباره جنایات علیه بشریت در رابطه با نسل کشی و جنایاتی ساخته شده که توسط ماموران سازمان امنیت ملی برعلیه شهروندان واقع شده که از آن جمله ناپدید شدن افرادی است که برعلیه رژیم فعالیت می کنند و این اطلاعات تماما از آرشیوهایی به دست آمده که چند سال پیش به صورت اتفاقی کشف شده است.
تنها فیلم کوتاه فستیوال امسال به نام «پیدا شده» Found ساخته «پارامیتا نات» داستان زن جوانی است که به عکس ها و یادداشت های دردناک پدرش از یک کمپ پناهندگی در دهه ۷۰ میلادی در تایلند پاسخی شاعرانه می دهد.