علی اکبر سیادت یکی از زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ زندان رجایی شهر که صبح روز سه شنبه هفتم دی ماه ۱۳۸۹ به دار آویخته شد، بنا به اطلاعیه دادستانی تهران در ارتباط با جاسوسی برای اسرائیل و «فساد در ارض» مجرم شناخته شده بود.
بنا به گزارش منابع رسمی جمهوری اسلامی ایران، علی اکبر سیادت اطلاعات نظامی مربوط به توان موشکی سپاه پاسداران،هواپیماهای نظامی و پروازهای پایگاه های نظامی ایران را در اختیار اسراییل قرار داده بود. این گزارش ها می افزاید آقای سیادت در شعبه دهم دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده در صورتی که بنا به اطلاعات موجود وی یکی از پرسنل نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران بوده است. به همین دلیل کارشناسان حقوقی می گویند که نامبرده طبق قانون باید در سازمان قضایی نیروهای مسلح که مرجع قانونی رسیدگی به جرائم نظامیان است ، محاکمه می شد.
بنا به گزارش های موجود علی اکبر سیادت، در ماه های نخست بازداشت خود از محل نگهداری خود اطلاعی نداشته و در حالی که ارتباطی با خانواده نداشته،برای رهایی از فشارهای جسمی و روانی ناگزیر به پذیرش اعتراف های تلویزیونی شده است. این زندانی سیاسی، حتی گمان نمی کرده اعتراف هایش می تواند منجر به صدور حکم اعدام شود. حکم اعدام علی اکبر سیادت زمانی به تایید دیوانعالی کشور رسید که وی در هیچکدام از مراحل دادگاه دسترسی به وکیل مدافع نداشته و حتی نامی نیز از وکلای تسخیری وی در میان خبرهای منابع رسمی جمهوری اسلامی ایران منتشر نشده است. بنا به اعلام دادستانی تهران، علی اکبر سیادت فعالیت های تجاری داشته و از سال ۱۳۸۳ با سازمان اطلاعاتی اسراییل در ارتباط بوده و زمانی که در سال ۱۳۸۷ به همراه همسرش قصد خروج از ایران را داشته، شده است. وی در بازجویی ها اعتراف کرده که از طریق یک خط تلفن اعتباری، اطلاعات محرمانه را برای سازمان اطلاعات اسراییل می فرستاده است، در اطلاعیه دادستانی تهران مشخص نشده آقای سیادت، از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۷ چگونه به اطلاعات محرمانه دسترسی داشته و آیا به تنهایی به اطلاعاتی که عنوان می شود موضوع آن در باره رژه واحد های نظامی در روز ارتش،رزمایش ها ، اطلاعات مربوط هواپیماهای عملیاتی ایران، سوانح هوایی و دلایل آن و سیستم هواپیماهای مختلف و توان موشکی سپاه بوده، دسترسی داشته یا نه؟