«شامی کاپور» بازیگر سرشناس سینمای هند، از پایه گزاران بالیوود و برادر بازیگر قدیمی و معروف دیگری به نام «راج کاپور» در ٧٩ سالگی و براثر نارسایی کلیه درگذشت.
شامی کاپور مردی که با رقص و آواز پرشور و ریتم های تند موسیقی راک اند رول مانند خود به زندگی دوستداران فیلم های هندی جلوه های تازه ای بخشید و قلب و روح آن ها را ربود و میلیون ها تن از این طرفداران را درطول زندگی هنری شیفته خود کرد دیگر بین ما نیست.
ظهور «شامی کاپور» بازیگر اسطوره ای سینمای هند در دهه پنجاه و شصت میلادی چهره تازه ای به شخصیت های کلیدی و قهرمان های اول فیلم های عاشقانه و رومانتیک این سینما بخشید.
محبوبیت کاپور در میان مردم هند با محبوبیتی که «الویس پریسلی» در میان مردم آمریکا دارد مقایسه می شود. او بازیگری بود که شیوه های قدیمی رقص و آواز رایج در سینمای هند را با اجراهایی مدرن و همخوان با موسیقی راک اند رول غربی به روز کرد و سبک وسیاق تازه ای را پایه گذاشت که امروزه یکی از عوامل اصلی موفقیت سینمای بالیوود به شمار می رود.
شامی از خاندان هنری «کاپور» برخاست که از زمان پیدایش سینما در هند تا امروز در سیر سعودی این سینمای پرطرفدار و پر تماشاگر نقش های مهمی داشته اند. او از همان آغاز کار نشان داد که از استعدادی شگرف و کم نظیربرخوردار است. استعدادی که سرنوشت اغلب ستارگان فراموش نشدنی پرده سینما با آن رقم خورده است. اما نوآوری و شیوه اجرای رقص، چرخش بدن و آوازخوانی به سبکی مدرن با استفاده از رقص های کلاسیک هند بود که برای «شامی کاپور» و سینمایی که در نهایت به «بالیوود» معروف شد محبوبیتی کم نظیربه همراه آورد و این شهرت «کاپور» بود که سینمای هند را به مراحل تازه و گسترده تری از معروفیت جهانی کشاند.
بعدها فیلم هایی چون «پاریس»، «محله چینی»، «کشمیر کای کالی» و «یک غروب در هند» شامی کاپور را به عنوان یکی از سرشناس ترین ستارگان سینمای هند مطرح کرد و در ذهن تماشاگران، تصویر «کاپور» برای همیشه با این سری فیلم های عاشقانه هندی پیوند خورد.
سال ها بعد با تماشای عکس هایی از «شامی کاپور» میان سال با موهای خاکستری و اضافه وزن مشکل می شد تصور کرد که او روزی همان بازیگر جذاب و خوشقیافه ویکی از پرطرفدارترین هنرپیشه های نقش اول سینما بوده است.
اما رمز موفقیت «شامی کاپور» در طول دوران معروفیت، علاقه او به موسیقی بود. او شخصا ترانه هایی که در فیلم های خود با آن ها لب می زد و یا می رقصید را انتخاب می کرد و این ترانه ها می باید با شیوه کار او همخوانی داشته باشد.
او با همکاری خوانندگانی چون «محمد رافی» برخی از معروف ترین و به یاد ماندنی ترین ترانه هایی را که برای فیلم های بالیوود ساخته شده است به وجود آورد. ترانه هایی که در آن دوران بر سرزبان ها افتاد و مردم کوچه و بازار هنوز هم آن ها را زمزمه می کنند. شامی کاپور بعدها از سینمای بالیوود برای نداشتن ترانه هایی که بتواند بر روی تماشاگران چنین اثراتی بگذارد انتقاد کرده بود.
بسیاری از منتقدین در دوران معروفیت «شامی کاپور» معتقد بودند که حضور شاخص او بر پرده سینما و تماشای چهره جذاب و حرکات دوست داشتنی او باعث شده کمبودهای هنر بازیگری او پوشیده بماند. اما «کاپور» در اواسط دهه شصت میلادی با ارائه بازی هایی هنرمندانه در دو فیلم درام و جنایی «تیسری منزیل» و «براهما چاری» به منتقدین خود ثابت کرد که بازیگری قوی و جدی است.
شامی کاپور کم کم در اوایل دهه هفتاد میلادی از مسند «ابرستاره سینمای هند» فرود آمد و با از دست رفتن جوانی و تغییر شرایط جسمانی او، بازیگر تازه نفس دیگری به نام «راجش خانا» جای او را گرفت. کاپور برای آخرین بار در سال ١٩٧١ در فیلمی به نام «انداز» ظاهر شد.
«شامی کاپور» در سال های آخر حیاتش، از حضور در جمع خودداری می کرد. از مدت ها پیش با ابتلا به یک بیماری کلیوی سلامت خود را از دست داده بود. او این اواخر به مرحله ای رسیده بود که برای حرکت به صندلی چرخدار نیاز داشت.
« کاپور» که از طرفداران استفاده از «اینترنت» بود و علاوه بر یک سایت اینترنتی جامع، صفحه ای به نام خود در سایت اجتماعی «فیسبوک» ایجاد کرده بود و در«توئیتر» نیز فعال بود و از طریق آن با طرفداران خود ارتباط برقرار می کرد.
آدیتیا راج کاپور، پسر شامی کاپور با انتشار خبر درگذشت این ستاره قدیمی به خبرنگاران گفت: «پدرم مردی زنده دل وخوشحال بود. امیدوارم دوستداران او برای آمرزش روح و صلح ابدی او دعا کنند.» آدیتیا در ادامه این سخنان گفت: «پدرم در مجموع زندگی خیلی خوبی داشت اما در سال های اخیر با کمک دستگاه به سختی به زندگی خود ادامه می داد.»
«مان موهان سینگ» نخست وزیر هندوستان با ابراز تاسف از خبر درگذشت شامی کاپور گفت: «او میلیون ها هندی را مجذوب بازی خود کرده بود.»
بازیگران معروف بالیوود از جمله «آمیتابه باشان»، «امیرخان»، «پیریانکا چوپرا»، «آنیل کاپور» و «رنبیر کاپور» که نوه برادر «شامی کاپور» است نیز یکشنبه شب برای ادای احترام به این ستاره قدیمی سینمای هند به منزل مسکونی او در «مالابارهیل» رفتند. آن ها مرگ «کاپور» را پایان دوران طلایی سینمای هند خواندند. «ماهش بهات» فیلمساز قدیمی در پیامی خطاب به مردم هند گفت که از عزاداری برای شامی خودداری کنند: «اثرات شادی آور و فراموش نشدنی هنر شامی کاپور همیشه با ما خواهد بود.»
«شامسرای کاپور» در روز ٢١ اکتبر ١٩٣١ به دنیا آمد. او فرزند بازیگر معروف بالیوود «پیریث ویراج کاپور» و برادر دو هنرپیشه محبوب دیگر آن دوران «راج» و «شاشی» بود. او یک بار در اواسط دهه پنجاه میلادی با «گیتا بالی» ازدواج کرد و از او یک پسر و دختر داشت. ده سال بعد «بالی» در اثر ابتلا به بیماری آبله مرغان در گذشت و سه سال پس از این حادثه «کاپور» با «نیلا دوی گوهلی» از یک خاندان اشرافی و قدیمی هند ازدواج کرد.
جسد «شامی کاپور» در سحرگاه صبح دوشنبه (یک روز پس از مرگ) سوزانده شد.