سپیده رشنو، نویسنده و فعال مدنی مخاف حجاب اجباری، روز شنبه ششم مرداد با اشاره به تعویق افتادن دوباره اجرای حکم زندان خود نوشت: «آنها می خواهند بگویند قدرت هنوز دست ماست، اما این قدرت بی قدرتان است که در گلوی آنها گیر کرده و چه بزرگ در مقابل چنین خفقانی ایستاده.»
خانم رشنو در ادامه نوشته خود که در صفحه اینستاگرامی او منتشر شده است، افزود که قدرت بی قدرتان قدرتی است که «می تواند حتی برای چند روز هم که شده حکمی را به تعویق بیندازد.»
وی اضافه کرد: «من و خانواده ام قدردان این قدرتیم.»
سپیده رشنو با اشاره به «سه پرونده» تشکیل شده علیه خود و نیز «کوهی که بر شانه»خانواده اش می بینند نوشت: هیچ شکی در نه گفتن به این شر بزرگ نمی بینم»و تاکید کرد: «فکر می کنم من تاب این تعویق ها، آزارها و حتی اسارت را می آورم اما تاب تماشای از دست دادن جان و زندگی انسان ها را نه.»
او در پایان نوشت: «با همین قدرت خواهان جان و زندگی کسانی باشیم که در خطر حکم اعدامند یا حکم اعدام گرفته اند.»
همزمان سامان رشنو، برادر این فعال مدنی، از تعلیق این حکم تا ۱۳ مرداد خبر داد.
آقای رشنو در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی «ایکس» نوشت: «اعاده دادرسی دوم ثبت شده و امیدواریم با تغییر عنوان اتهامی پرونده‌ی دوم، حبس تعلیقی پرونده اول به اجرا در نیاید.»
روز جمعه پنجم مرداد، در آستانه مراجعه سپیده رشنو به شعبه اجرای احکام، شماری از خانواده‌های دادخواه و زندانیان سیاسی از او حمایت کردند و انجمن قلم آمریکا هم حبس او را «ناعادلانه» خواند.
انجمن قلم آمریکا با انتشار متنی از سپیده رشنو، از نویسندگان و همراهانش در سراسر جهان خواست تا سخنان سپیده را در فضای مجازی به اشتراک بگذارند و به زندانی کردن «ناعادلانه» او و ده‌ها نویسنده‌ای که به علت «ابراز عقیده و بیان» توسط جمهوری اسلامی بازداشت شده‌اند، اعتراض کنند.
سپیده رشنو، فعال مدنی محکوم به حبس، روز جمعه در پیامی ویدئویی از مجازاتش به دلیل مخالفت با حجاب اجباری انتقاد کرد و از «تک تک افراد» خواست «پای فردیت و زندگی شخصی‌شان بایستند.»
او تاکید کرد: «کاری نکردم که به خاطرش مجرم شناخته شوم، از شهر و خیابان حذف شوم، از تحصیل محروم شوم و حتی زندانی شوم. اما دست و پای شر آنقدر در زندگی ما فرو رفته که بدن و فردیت و زندگی ما جرم است.»
خانم رشنو خواستار پایان یافتن هرچه زودتر«این شر» شد و اشاره کرد که «در این شر همه ما مجرم هستیم و فقط به نوبت مجرم شناخته می‌شویم.»
محکومیت سپیده رشنو به سه سال و هفت ماه حبس به پرونده او در سال ۱۴۰۱ مربوط می‌شود.
این دانشجوی محروم از تحصیل، تیر ماه ۱۴۰۱، در پی اعتراض به «حجاب اجباری» و مقاومت در برابر دخالت‌های یک زن «آمر به معروف» به نوع پوشش او در اتوبوس، بازداشت و به حبس محکوم شد.
شاخص آزادی قلم در سال ۲۰۲۳ نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی همچنان دومین زندان بزرگ نویسندگان در جهان است و پس از چین در رتبه دوم قرار دارد.