«سپیدار ولیان» خواننده جوان ایرانی به دلیل محدودیت ها و مشکلات موجود در این کشور ناچار به مهاجرت به کانادا شد و در حال حاضر در شهر کلگری در استان آلبرتا زندگی می کند. او در سال های اخیر با انتشار آثار اجتماعی به شهرت رسیده است.
سپیدار فعالیت های هنری خود را با نقاشی شروع کرد، ولی به تدریج به سمت تئاتر رفت و در ادامه جذب سینما شد. او که علاقه زیادی به موسیقی نیز داشت، با ارائه آهنگ هایی نامتعارف و بحث انگیز چون «دختر مشرقی» خوانندگی را در ایران آغاز کرد.
سپیدار توجه خاصی به مسائل اجتماعی دارد و در آثارش به موضوعاتی چون نابرابری های جنسیتی، تبعیض، بی عدالتی، تابوهای فرهنگی و قوانین زن ستیز می پردازد.
او در گفتگو با صدای آمریکا می گوید: «همیشه دغدغه اصلی من در زندگی زن بودن است و همیشه این سئوال را در ذهن داشتم که چرا باید به خاطر زن بودن دغدغه داشته باشم. از دل‌مشغولی هایی که دارم می توان به تبعیض و نابرابری ها، وظیفه یک طرفه مادری و همسر بودن، سرمه و سرخاب و روسری اجباری، قانون اجازه ندادن نگهداری از فرزندی که از نطفه با جسم من شکل گرفت، و داشتن پاسپورت، ولی نداشتن اجازه سفری یک نفره اشاره کرد.
«گیسو» آخرین آهنگی است که سپیدار در کانادا منتشر کرده است. او که معمولا از ترانه های «یاشا مقدم» در آثارش بهره می گیرد، این بار به سراغ حافظ شیرازی رفته و یکی از مشهورترین غزلیات این شاعر بزرگ ایرانی را خوانده است.
سپیدار در تولید موزیک ویدئوی گیسو، با توجه به مضمون اشعار، با رویکردی جسورانه و سورئال از دو مدل ایرانی نیمه عریان استفاده کرد.
او درباره این ایده می گوید:« در این ویدئو علیرغم برهنگی مدل ها، میشود سادگی را در آنها مشاهده کرد و خبری از لباس های آنچنانی و فاخر برای جلب توجه نیست. عریانی این بازیگران مانند برهنگی کودکی تازه متولد شده است که با دقت و وسواس خاصی فیلمبرداری شده است.»
«مگه چی میخوام» یکی دیگر از آهنگ های جنجالی سپیدار است که چندی پیش منتشر شد؛ اثری در اعتراض به نقض حقوق دگرباشان جنسی ایرانی. سپیدار این آهنگ را با هدف دفاع از حقانیت و احترام به انسانیت اجرا کرده و امیدوار است از این طریق درباره اهمیت این موضوع در جامعه آگاهی رسانی کند.
سپدار می گوید: «شاید اگر روزی از این که بفهمم فرزندم همجنسگر است خوشحال نباشم، ولی باید به خواسته او احترام بگذارم و تا لحظه مرگ حمایتش کنم. این همان عشق و دوست داشتن واقعی است.»
