یادداشتی در هاآرتض از دنیل شپیرو، سفیر پیشین آمریکا در اسرائیل در دوره اوباما و پژوهشگر مهمان «انستیتو مطالعات امنیت ملی» در تل آویو
پیامدهای تراژدی که خانواده و نامزد جمال خاشقجی تحمل می کنند، فراتر از تصور است. کلیت استراتژی خاورمیانه ای ایالات متحده و اسرائیل با پرسش روبرو شده است.
بعضی ممکن است بگویند اختلاف فقط در سطح بی شرمی این جنایت با رفتارهای دیرین رهبران خودکامه جهان عرب از جمله متحدان ایالات متحده است.
اتحاد آمریکا و عربستان طی دهه ها با وجود سیاست های سرکوبگرانه سعودی ها علیه مردم کشور خودشان ادامه داشته است.
منافع آمریکا کماکان با بعضی اصلاحات اقتصادی و اجتماعی مورد نظر محمد بن سلمان، ولیعهد سعودی، و پیشبرد اهداف استراتژیک مشترک در مهار تخاصم ایران در منطقه می تواند تامین شود.
اما قتل خاشقجی گذشته از محو تمام خط قرمزهای اخلاقی و از غیرقابل اتکا بودن عربستان سعودی به عنوان شریکی استراتژیک حکایت دارد.
کارزار مشروع محمد بن سلمان علیه شورشیان حوثی مورد حمایت ایران در یمن با بی توجهی کامل به رنج عظیم مردم غیرنظامی آن کشور زیر سوال رفته است. مجبور کردن سعد حریری، نخست وزیر لبنان، به استعفا به ضرر محمد بن سلمان تمام شد.
محاصره اقتصادی قطر باعث شد کشورهای حوزه خلیج فارس از هدف مشترک شان در مهار ایران باز بمانند. این محاصره نتایجی حداقلی برای ریاض داشت. قطع روابط با کانادا بر سر انتقادی حقوق بشری هم یک واکنش بیش از حد پوچ بود.
حالا سعودی ها به پرزیدنت ترامپ هم درباره قتل خاشقجی دروغ می گویند. محمد بن سلمان احتمالا انتظار انتقادهای تند افکار عمومی آمریکا به خصوص از سوی سناتورهای جمهوریخواه لیندسی گراهم و مارکو روبیو را نداشت.
نگرانی در این است که بن سلمان تصور کرده می تواند حواشی حذف خاشقجی را پشت سر بگذارد و هیچ مشاوری هم نداشته که او را از انجام آن باز دارد.
این امر برای اسرائیل که با ائتلاف با کشورهای عرب سنی از چشم انداز یک خاورمیانه جدید صحبت می کرد، مساله برانگیز شده است.
اسرائیل باید مراقب باشد چگونه برگ هایش را بازی می کند. بی تردید آمریکا به قتل خاشقجی واکنش نشان خواهد داد، حتی اگر این امر با مقاومت دولت ترامپ روبرو شود.
بهای این کار می تواند محدودیت های چشمگیر بر روی فروش تسلیحات باشد. سرمایه گذاران عمده آمریکا حفظ فاصله با ریاض را شروع کرده اند. از این پس دیگر شاهد روابط گرم گذشته نخواهیم بود و کسی در رسانه ها از محمد بن سلمان به عنوان رفورمیست یاد نخواهد کرد.
اسرائیل که منافع آشکاری در حفظ عربستان سعودی در جمع متحدان آمریکا دارد تا صف بندی استراتژیک علیه ایران را به حداکثر برساند، لازم است از لابیگری در واشنگتن به نیابت از محمد بن سلمان پرهیز کند. رابطه نزدیک با عربستان سعودی با خطراتی همراه خواهد بود.
عبور از این وضعیت برای اسرائیل راحت نیست. تشکیلات سیاست خارجی در واشنگتن به دو اردوی ضد ایران و ضد سعودی تقسیم شده است.
محمد بن سلمان با علاقه بیش از حد به ساکت کردن منتقدانش عملا تلاش ها برای ایجاد یک اجماع بین المللی علیه ایران را تضعیف کرده است.
دیگر کدام نماینده کنگره و رهبر اروپایی حاضر است برای مشورت درباره ایران با ولیعهد سعودی صحبت کند؟
این بزرگترین نشانه بی توجهی استراتژیک محمد بن سلمان است و آسیب ناشی از آن احتمالا تا زمانی که او در قدرت است ادامه خواهد داشت.
برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
