لارنس جی. هاس، کارشناس ارشد سياست خارجی ايالات متحده در شورای سياست خارجی آمريکا در مقاله ای در centredaily.com به موضوع اثرپذیری تحریم ایران پرداخته است:
«فراخوان برای کاهش تحریم های ايران به اميد تحرک بخشيدن به مذاکرات جهانی بر سر برنامه هسته ای جمهوری اسلامی، نتیجه معکوس به بار خواهد آورد. کاهش تحريم ها احتمال دستيابی به توافق را تقليل می دهد و تا حدزیادی خطر حمله نظامی اسرايیل را برای فلج کردن برنامه اتمی ايران، افزايش خواهد داد.
طرفداران کاهش تحريم ها تصور می کنند چنين اقدامی گامی لازم است برای اعتمادسازی، تا ايران اطمينان حاصل کند که آمريکا و بقيه کشورهای پنج بعلاوه يک - بريتانيا، فرانسه، آلمان، روسیه و چین - خواستار رسيدن به توافق هستند.»
هاس با اشاره به دشواریهایی که ایران در داخل با آن روبروست، می گوید آنچه ایران را وادار به بازگشت به میز مذاکره کرد، تحریم های شدید تر بود، نه امتیاز های جامعه جهانی و می افزاید:
«در واقع، اعمال تحریم ها، امروز بيش از هر زمان ديگری اهميت دارد. سالها غرب مشوق های اقتصادی به تهران ارائه کرد تا از پیگیری برنامه اتمی خود دست بکشد. اما تحریم تنها ابزار غیرنظامی باقی مانده در جهان است که از توسعه فنآوری و دانش فنی جمهوری اسلامی برای توليد تسلیحات هسته ای، ممانعت به عمل آورد. اما، زمان برای رسيدن به نتيجه به سرعت رو به پايان است.»
هاس پس از اشاره به گزارشهای جدید درباره غنی سازی های ایران می گوید مهارت ایران در مذاکرات و خریدن وقت باعث شده که ایران پیشرفت بیشتری در برنامه اتمی اش داشته باشد و این باعث شد که رهبران ۵+۱ هشدار دهند که نمی خواهند گفتگوها فقط به صرف انجام گفتگو صورت پذیرد، با این حال:
«پنج بعلاوه يک با مذاکره کنندگان ایران در استامبول در تاریخ ۱۴ ماه آوریل و در بغداد در تاریخ ۲٣ ماه مه ملاقات کردند و پس از عدم دستيابی به نتيجه، توافق کردند که دوباره در مسکو در تاریخ ۱۷ ماه ژوئن تشکيل جلسه دهند. اين همان اتفاقی است که حدود یک دهه پیش هنگامی که گروه سه گانه اتحادیه اروپا - بریتانیا، فرانسه و آلمان - مذاکرات سه ساله بی ثمر خود را انجام دادند، به وقوع پيوست و این چیزی است که در سال های اخیر از طریق تکرار بسیاری از جلسات پنج بعلاوه يک با ايران رخ داد. دیپلمات های ايران حرف زدند، با طعنه و بازی وقت گذراندند، در حاليکه متخصصان کشور مشغول توسعه تکنولوژی هسته ای بودند و رهبران جمهوری اسلامی در مورد پیشرفت های بدست آمده به لاف زنی پرداختند و گفتند که برنامه اتمی شان غیرقابل توقف است.
با کاهش تحریم ها در حال حاضر، پنج بعلاوه يک ايران را به تمایل واقعی برای رسيدن به توافق رهنمون نخواهد شد، يعنی ايران با خواستهای توقف تولید اورانیوم غنی شده ۲٠ درصدی، انتقال همه ذخایر اورانیوم غنی شده به خارج، بستن تأسيسات فردو، و دادن اجازه بدون محدوديت دسترسی بین المللی به تمام سایت های هسته ای، موافقت نخواهد کرد.
در عوض، کاستن از تحریم ها آخرین فرصت جهان را برای وادار کردن ايران به توافق به دليل آشوب های اقتصادی بیشتر در داخل کشور، از بين خواهد برد.»
هاس در پایان تحلیل اش می نویسد: «چنين حالتی همچنين صبر و شکیبایی اورشليم را که با تجدید تهديد به نابودی از طرف رهبران جمهوری اسلامی ایران روبرو است، به پايان خواهد رساند. به رغم همه شک و تردیدها، رهبران اسرايیل به تازه ترين گفتگوهای پنج بعلاوه يک قدری فرصت خواهند داد. اما برای همیشه منتظر نخواهند ماند که ايران به بازی معمول موش و گربه خود ادامه دهد تا سلاح های هسته ای بسازد و آسیب پذیری اسرايیل را نزديک تر سازد.
تهران خواستار توافق نيست. سوال این است که آیا جهان می تواند ايران را وادار به توافق کند. کاهش تحریم ها چنين احتمالی را کمتر خواهد کرد.»
«فراخوان برای کاهش تحریم های ايران به اميد تحرک بخشيدن به مذاکرات جهانی بر سر برنامه هسته ای جمهوری اسلامی، نتیجه معکوس به بار خواهد آورد. کاهش تحريم ها احتمال دستيابی به توافق را تقليل می دهد و تا حدزیادی خطر حمله نظامی اسرايیل را برای فلج کردن برنامه اتمی ايران، افزايش خواهد داد.
طرفداران کاهش تحريم ها تصور می کنند چنين اقدامی گامی لازم است برای اعتمادسازی، تا ايران اطمينان حاصل کند که آمريکا و بقيه کشورهای پنج بعلاوه يک - بريتانيا، فرانسه، آلمان، روسیه و چین - خواستار رسيدن به توافق هستند.»
هاس با اشاره به دشواریهایی که ایران در داخل با آن روبروست، می گوید آنچه ایران را وادار به بازگشت به میز مذاکره کرد، تحریم های شدید تر بود، نه امتیاز های جامعه جهانی و می افزاید:
«در واقع، اعمال تحریم ها، امروز بيش از هر زمان ديگری اهميت دارد. سالها غرب مشوق های اقتصادی به تهران ارائه کرد تا از پیگیری برنامه اتمی خود دست بکشد. اما تحریم تنها ابزار غیرنظامی باقی مانده در جهان است که از توسعه فنآوری و دانش فنی جمهوری اسلامی برای توليد تسلیحات هسته ای، ممانعت به عمل آورد. اما، زمان برای رسيدن به نتيجه به سرعت رو به پايان است.»
هاس پس از اشاره به گزارشهای جدید درباره غنی سازی های ایران می گوید مهارت ایران در مذاکرات و خریدن وقت باعث شده که ایران پیشرفت بیشتری در برنامه اتمی اش داشته باشد و این باعث شد که رهبران ۵+۱ هشدار دهند که نمی خواهند گفتگوها فقط به صرف انجام گفتگو صورت پذیرد، با این حال:
«پنج بعلاوه يک با مذاکره کنندگان ایران در استامبول در تاریخ ۱۴ ماه آوریل و در بغداد در تاریخ ۲٣ ماه مه ملاقات کردند و پس از عدم دستيابی به نتيجه، توافق کردند که دوباره در مسکو در تاریخ ۱۷ ماه ژوئن تشکيل جلسه دهند. اين همان اتفاقی است که حدود یک دهه پیش هنگامی که گروه سه گانه اتحادیه اروپا - بریتانیا، فرانسه و آلمان - مذاکرات سه ساله بی ثمر خود را انجام دادند، به وقوع پيوست و این چیزی است که در سال های اخیر از طریق تکرار بسیاری از جلسات پنج بعلاوه يک با ايران رخ داد. دیپلمات های ايران حرف زدند، با طعنه و بازی وقت گذراندند، در حاليکه متخصصان کشور مشغول توسعه تکنولوژی هسته ای بودند و رهبران جمهوری اسلامی در مورد پیشرفت های بدست آمده به لاف زنی پرداختند و گفتند که برنامه اتمی شان غیرقابل توقف است.
با کاهش تحریم ها در حال حاضر، پنج بعلاوه يک ايران را به تمایل واقعی برای رسيدن به توافق رهنمون نخواهد شد، يعنی ايران با خواستهای توقف تولید اورانیوم غنی شده ۲٠ درصدی، انتقال همه ذخایر اورانیوم غنی شده به خارج، بستن تأسيسات فردو، و دادن اجازه بدون محدوديت دسترسی بین المللی به تمام سایت های هسته ای، موافقت نخواهد کرد.
در عوض، کاستن از تحریم ها آخرین فرصت جهان را برای وادار کردن ايران به توافق به دليل آشوب های اقتصادی بیشتر در داخل کشور، از بين خواهد برد.»
هاس در پایان تحلیل اش می نویسد: «چنين حالتی همچنين صبر و شکیبایی اورشليم را که با تجدید تهديد به نابودی از طرف رهبران جمهوری اسلامی ایران روبرو است، به پايان خواهد رساند. به رغم همه شک و تردیدها، رهبران اسرايیل به تازه ترين گفتگوهای پنج بعلاوه يک قدری فرصت خواهند داد. اما برای همیشه منتظر نخواهند ماند که ايران به بازی معمول موش و گربه خود ادامه دهد تا سلاح های هسته ای بسازد و آسیب پذیری اسرايیل را نزديک تر سازد.
تهران خواستار توافق نيست. سوال این است که آیا جهان می تواند ايران را وادار به توافق کند. کاهش تحریم ها چنين احتمالی را کمتر خواهد کرد.»