وب سایت خبری «الف» وابسته به احمد توکلی، رئیس مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی از برچیده شدن ستون های پروژه منوریل در تهران خبر داده است. زمانی که محمود احمدی نژاد شهردار تهران بود اصرار به اجرای این پروژه داشت اما با مخالفت کارشناسان روبرو شد، با این حال بخشی از پروژه آغاز شد.
برچیدن یک پروژه یعنی اجرایی که غلط بوده است. منوریل در تهران به نماد یک وزن کشی تبدیل شد. وقتی جناح مخالف اصلاحات، دور دوم انتخابات شورای شهر را برد، محمود احمدی نژاد برخلاف همه پیش بینی ها به عنوان شهردار انتخاب شد. او عقیده داشت مترو پرهزینه و زمان بر است و به همین دلیل باید منوریل راه اندازی شود.
تا زمانی که وزارت کشور که در دست اصلاح طلبان بود از تصویب پروژه خودداری می کرد. اما شهردار دست بردار نبود. او با حمایت شورای شهر پروژه را به تصویب رساند و با وجود همه مخالفت ها آن را در مسیر میدان صادقیه به فرودگاه مهرآباد کلید زد و ستون های بتونی برپا شدند تا تهران صاحب منوریل شود.
در همان روزها هم برخی عقیده داشتند که شهردار هم از بودن محسن هاشمی فرزند هاشمی رفسنجانی در رأس شرکت مترو تهران راضی نیست و هم عقیده دارد که باید طرحی در تهران اجرا شود که یادگار دوران پیش از جمهوری اسلامی نباشد.
محسن هاشمی برکنار نشد، اما احمدی نژاد از شهرداری تهران به ریاست جمهوری رسید و منوریل سرگردان در خیابان های تهران رها شد.
محمد باقر قالیباف شهردار جدیدی که از فرماندهی نیروی انتظامی به شهرداری آمده بود از اجرای پروژه ای که رئیس جمهوری حامی اش بود، خودداری کرد.
اکنون در نوروزی که پس از سالی پر التهاب فرارسیده وب سایت «الف» وابسته به احمد توکلی از تخریب پروژه منوریل در تهران خبر داده است. اما الف در گزارش خود پرسیده است که مسئولیت تحمیل این هزینه به عهده کیست؟ در این گزارش آمده است اگر پروژه قابل اجرا نبود چرا شورای شهر آن تصویب کرد و اگر می توان اجرا کرد چرا شورای شهر در برابر تخریب آن سکوت کرده است؟ شاید نکته مهم گزارش آن است که اکثریت شورای شهر در هر دو مقطع زمانی در اختیار آبادگران بوده است. از جمله این که در هر دو مقطع مهدی چمران رئیس شورای شهر تهران بوده است.