میدان آزادی تهران نماد همه روزهای مهم در تاریخ معاصر ایران است. شهری که جمهوری اسلامی بارها در مورد انتقال مرکزیت سیاسی از آن سخن گفته است. آیا ۲۲ بهمن ۸۸ هم روزی مانند همه روزهای مهم در حافظه مردم ایران ثبت خواهد شد و آیا در یادآوری این روز از میدان آزادی هم یاد خواهد شد؟
میدان آزادی نامی است که در روزهای پر التهاب منتهی به انقلاب سال ۵۷ برای بنایی برگزیده شده که در حکومت شاه نماد نظام شاهنشاهی بود. میدان شهیاد. تهران شهری که با وجود مدرن سازی پر شتاب سال های حکومت پهلوی فاقد نمادی برای معرفی بود، سرانجام در میانه دهه ۴۰ قرار شد با دعوت از معماران داخلی و خارجی یک میدان مدرن در آن طراحی شود. مهندس
حسین امانت در مناقصه برنده شد و این بنا را در نزدیکی فرودگاه تهران و در مدخل ورودی شهر ساخت. بنای آزادی یک برج ۴ پایه است که در طبقات زیرین نمایشگاه و سالن سخنرانی برایش طراحی شده.
پس از اتمام بنا برخی مهمانان عالیرتبه شاه در این میدان از دست شهردار تهران کلید طلایی سمبلیک دریافت می کردند. شاید آخرین آنان والری ژیسکاردستن، رییس جمهوری سابق فرانسه، باشد و جیمی کارتر که آخرین رییس جمهوری آمریکا بود که به ایران سفر کرد در سخنرانی شام خود در ژانویه ۱۹۷۸ گفت که هنگام ورود به تهران در مورد این بنا پرسیده و پاسخ شنیده که به مناسبت ۲۵۰۰ سال شاهنشاهی در ایران ساخته شده است. کارتر اما گفت آمریکا به تازگی ۲۰۰ سالگی را پشت سر گذاشته است.
بنای شهیاد در روزهای انقلاب به آزادی تغییر نام داد و با وجود اصرار انقلابیون برای پاک کرن نامش، خاطره اش از ذهن مردم پاک نشد. حتی غلامحسن کرباسچی، شهردار تهران، تلاش کرد چهره این بنا را با افزودن یک کبوتر در بخش بام آن تغییر چهره دهد اما موفق نشد و به همین دلیل برج مخابراتی تهران را ساخت که به احترام آیت الله خمینی برج میلاد نامیده شد. اما هنوز این میدان آزادی است که نمادی سیاسی شهر تهران تلقی می شود.
پس از انقلاب، به مناسبت ۲۲ بهمن رهبران جمهوری اسلامی در آن سخنرانی کرده اند. از جمله ابوالحسن بنی صدر، اولین رییس جمهوری.
در سال های بعد هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی هم در این میدان سخنرانی کرده اند. در اوج افشای پرونده قتل های زنجیره ای گفته شد که وزارت اطلاعات در دوران فلاحیان و معاونش سعید امامی، از موزه این بنا برای برخی بازجویی ها استفاده می کرده است و به همین دلیل بنای آزادی سال هاست که تنها برجی فراموش شده است که مرمت آن به بودجه ای نیاز دارد که حکومت موافق اختصاص آن نیست.
دیروز طبق روال ۴ سال گذشته محمود احمدی نژاد در آن سخنرانی کرد و شاید به دلیل اعلام خبرهای هسته ای و حساسیت ۲۲ بهمن ۸۸ در سال های آینده این تصاویر بارها پخش شوند. اما هستند کسانی که در این میدان سخنرانی نکرده اند. که در میان آنان نام محمد رضا پهلوی پادشاه سابق ایران و آیت الله خمینی به چشم می خورد. آیت الله خمینی تنها یک بار در انظار عمومی در تهران سخن گفت که در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ در بهشت زهرا بود.
هنوز کسی نمی داند در آینده به فهرست کسانی که در این میدان سخنرانی خواهند کرد چه نام هایی اضافه خواهد شد، اما تردیدی نیست که این میدان اکنون بخشی از چهره ایران در جهان است و شاید هنوز معیاری است برای سنجش آزادی مخالفان. منتقدانی که روز پنجشنبه همه راه های دسترسی شان به این میدان مسدود شده بود و این هم شاید در فضای کنونی ایران نشانی دیگر از مسدود بودن فضای سیاسی باشد وقتی راه رسیدن به «آزادی» مسدود است آیا می توان نتیجه دیگری گرفت؟