کاترین راسل، آوازخوان معروف آمریکایی و خواننده ای است که همیشه در پروازی خیال انگیز به دنبال ملودی های تازه بوده است. آلبوم تازه این خواننده معروف آمریکایی به سبک بلوز (Blues)، به نام «درون این قلب من» Inside Of This Heart Of Mine شامل دوازده ملودی تازه است که شنونده را با درونی ترین احساسی که در موسیقی بلوز نهفته است و زوایای پیچیده آن یک بار دیگر آشنا می سازد.
کاترین راسل یک هنرمند تکامل پرست است. به خصوص هنگامی که این تکامل پرستی با انتخاب آهنگ ها و ترانه های او ارتباط پیدا می کند. اولین شرط برای یافتن یک ملودی خوب از نظر کاترین راسل این است که آهنگ از یک ریتم مخصوص یا «سوینگ» Swing برخوردار باشد.
عشق کاترین راسل برای اجرای این ترانه ها بر روی صحنه از خانه و کانون خانواده آغاز شده است. پدر او، لوئیس راسل، خواننده و آهنگساز معروف موسیقی جاز آمریکاست و مادرش، کارلین ری نیز به خاطر خواندن و نواختن گیتار «باس» Bass از معروفیت چشمگیری در زمینه این موسیقی برخوردار است. این لوئیس و کارلین بودند که کاترین را با موسیقی و رقص آشنا کردند بی آن که بخواهند او را به اجبار به راهی که خود در آن قدم گذاشته اند بکشانند.
کاترین راسل می گوید: «آن ها واقعا خیال نداشتند مادر و پدر بچه های روی صحنه باشند. آن ها هرآنچه که هنر و بخش مهمی از زندگیشان محسوب می شد را به من نشان دادند و بعد گذاشتند تا خودم تصمیم بگیرم که چه راهی را انتخاب کنم. مادرم در آن زمان ها در استودیوی رقص «کاترین دانهام» به اجرای موسیقی در کلاس های مختلف اشتغال داشت. همین برای من فرصتی بود تا به کلاس رقص جاز بروم و در نهایت عضو کمپانی باله دانهام شوم. به این صورت بود که من در واقع به شکلی اورگانیک و طبیعی وارد صحنه هنر رقص و بعد آواز شدم و کسی مرا به اجبار روی صحنه نفرستاد.»
کاترین حرفه خوانندگی را با خواندن «کر» یا هم خوانی با خواننده اصلی با هنرمندانی چون «جکسون براون»، «استیلی دن»، «پل سایمون» و بسیاری دیگر آغاز کرد. از زمان انتشار آلبوم تکنفره او در سال ٢٠٠۶ تاکنون، کاترین توانسته است ترانه هایی را انتخاب کند که خود با آن ها ارتباط تنگاتنگی داشته است: «من عاشق انواع مختلف موسیقی هستم و از شنیدن هریک از این انواع موسیقی به نحوی وصف ناپذیر لذت می برم. هم چنین در طول زندگی حرفه ای تحت تاثیر انواع موسیقی بوده ام. من همیشه در حال پژوهش و تحقیقات درباره موسیقی هستم. به خصوص این پروژه جدید انگیزه ای بوده است تا من بیش از همیشه به انواع مختلف موسیقی گوش بدهم و در درون آن ها به جستجو بپردازم. به این صورت بود که من توانستم ترانه هایی را پیدا کنم که واقعا آن ها را دوست دارم. پروسه کار تازه من نیز به همین شکل بوده است. یعنی اول ملودی را می پسندم، بعد از طریق شعر به داستان ترانه گوش می دهم و بعد هم ساختار هارمونیک ترانه برایم اهمیت دارد. به این صورت است که علاقمند می شوم تا یک ترانه را برای خواندن انتخاب کنم، آن را بخوانم و درباره چگونگی ساخته شدن آن تحقیق کنم.»
در این مجموعه تازه از ترانه های Vintage یا قدیمی موسیقی «جاز»، «سوینگ» و «بلوز» ترانه ای به نام «اسپونفول» Spoonful که توسط خواننده افسانه ای موسیقی بلوز شیکاگو «ویلی دیکسون» ساخته و در آن زمان اجرا شده توسط کاترین راسل بازخوانی شده است که یکی از اثرگذارترین اجراهای این ترانه تا امروز به شمار می رود. کاترین می گوید تقریبا هر یک از ترانه های برگزیده او نشانه ای از موسیقی مورد علاقه او «بلوز» دارد: «به نظرمی رسد بلوز تنها وسیله ایست که می تواند احساسات درونی انسان را به نمایش بگذارد. برای من، بلوز همیشه یک حالت شخصی و درونی داشته است چرا که با اجرای آن از پروسه ای گذر می کنم که به من اجازه می دهد با احساسات درونی خودم ارتباط برقرار کنم. در همین حالت غم انگیز و غمگین درونی است که من می توانم به حس بهتری درباره خودم دست پیدا کنم. شاید این بهترین توصیفی باشد که می توانم درباره حسی که نسبت به موسیقی بلوز دارم به دست بدهم. هنرمندان در تاریخ موسیقی بلوز کوشیده اند از طریق این موسیقی، سخت ترین شرایط را برای خود قابل تحمل کنند و در درون خود حس بهتری از همه آن چیزهایی که افسرده شان می کرده پیدا کنند.»
در سی دی تازه «درون این قلب من»، آثاری از دوک الینگتون، «فتز والر»، «لیلیان هاردین آرمسترانگ» و پدر کاترین، لوئیس راسل نیزگنجانده شده است.