زنان روستایی حدود یک چهارم جمعیت جهان را تشکیل می دهند و برای اداره خانواده خود، بیش از هر چیز دیگری، به منابع طبیعی و کشاورزی و دامداری متکی هستند.
سازمان ملل متحد پازدهم اکتبر (۲۳ مهر ماه) را روز جهانی زنان روستایی نامگذاری کرده است.
دبیرکل سازمان ملل متحد معتقد است نقش زنان روستایی در پیشبرد اهداف برابری جویانه میان همه شهروندان نقش کلیدی ایفا می کند.
به گفته بان کی مون "برابری جنسیتی و توانمند سازی زنان در قلب برنامه جدید اهداف توسعه پایدارقرار دارد و شامل دو برابر کردن بهره وری کشاورزی و درآمد تولیدکنندگان مواد خوراکی در مقیاس کوچک است، و به ویژه در بخش زنان."
در سال های اخیر در سراسر جهان، روند خالی شدن روستاها از جمعیت، روند صعودی داشته است. بیشتر کسانی که روستاها را ترک می کنند، مردان هستند که برای یافتن شغل به شهرها می روند.
با خروج مردان از روستاها، زنان روستاها را اداره می کنند و فعالیت اقتصادی می کنند.
گزارش های اخیر حاکی است ظرف یک سال اخیر در ایران نیز اکثریت مردان حدود یک هزار روستای محل زندگی شان را ترک کرده و در جستجوی شغل به شهرها رفته اند.
حدود ۲۵ درصد جمعیت ایران در روستاها زندگی می کنند و دولت در زمینه کارآفرینی در مناطق روستایی و به ویژه در میان زنان روستاها فعالیت هایی انجام می دهد، از جمله وام هایی با عنوان خود اشتغال زایی به آنها اعطا می کند، که در سال اخیر از ۲۵۰ به ۳۵۰ میلیارد تومان رسیده است.
اما این مبالغ با توجه به جمعیت حدود ۱۵ میلیونی زنان روستایی، برای پیشبرد کارها کافی نیست و بسیاری از زنان روستایی در تعاونی هایی روستایی فعال هستند.
سلطان علیان کارشناس ترویج جهاد کشاورزی شهرستان علی آباد کتول استان گلستان، می گوید "تعاونی های تولیدی می توانند کمک بزرگی باشند، به این دلیل که زنان روستایی می توانند جمع شوند و به اتفاق همدیگر یک تعاونی تولیدی را بنا کنند؛ سرمایه های کوچک را که با زحماتی که دارند جمع کنند و این سرمایه ها را در قالب کار بزرگی ارائه دهند."
اما نقش زنان در اقتصاد روستایی می تواند فراتر از کشاورزی و ارائه خدمات باشد.
بسیاری از کارشناسان معتقدند قدرت اقتصادی زنان روستایی زمانی آغاز می شود که با هموار شدن راه بتوانند در نظام تصمیم گیری ها نیز شرکت کنند و سخنگوی خود باشند و از ابراز مشکلات و نیازهایشان نگرانی نداشته باشند.