حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، در پیشاپیش حضور در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، در مقاله ای در واشنگتن پست با اشاره به استقبال مردم ایران از رویکردهای او نسبت به مسائل داخلی و بین المللی، قول می دهد وعده هایی را که به ایرانیان داده است، و تعامل سازنده با جهان از آن جمله است، عملی کند.
روحانی یاد آور می شود «جهان تغییر کرده است. سیاست های جهان دیگر یک معادله یک مجهولی نیست، بلکه حوزه ای چند بعدی است که در آن همکاری و رقابت اغلب همزمان صورت می گیرد.»
او اظهار نظرمی کند که «دوره دشمنی های خونین گذشته است و انتظار می رود رهبران جهان تهدید ها را به فرصت تبدیل کنند.»
حسن روحانی به چالش های فراوانی که «در این جهان جدید» در برابر جامعه بین المللی قرار دارد می پردازد و «ترویسم، افراط گرایی، مداخله نظامی خارجی، قاچاق مواد مخدر، جرائم سایبری و هجوم فرهنگی» را از آن جمله می داند. وی می گوید «برای حل این مسائل ما باید به پیچیدگی های آنها توجه کنیم.»
رئیس جمهوری ایران «دنبال کردن منافع فردی را بدون در نظر گرفتن منافع دیگران، غیر قابل تصور» می داند و می گوید «رویکرد سازنده به دیپلماسی به معنای رها کردن حقوقی که یک کشور و یک جامعه برای خود قائل است نیست. تعامل با طرف های دیگر است، بر شالوده برابری و احترام متقابل، با هدف پرداختن به نگرانی های مشترک و رسیدن به هدف های مشترک.»
حسن روحانی درمقاله خود در واشنگتن پست، بعد از اظهار تأسف از این که از «یک جانبه گرایی» که «اغلب رویکردهای سازنده را تحت الشعاع قرارمی دهد» می گوید «امنیت به بهای ناامنی دیگران، با پیامدهایی فاجعه بار، دنبال می شود.» و با اشاره به اوضاع ناهنجار و دردناک سوریه، عراق و افغانستان می نویسد «رویکرد یکجانبه قادر نیست مسائلی را که همه ما با آنها روبرو هستیم حل کند.»
رئیس جمهوری ایران می گوید رویکرد او نسبت به سیاست خارجی این است که این مسائل باید با پرداختن به عوامل ریشه ای آنها حل شود، و بر لزوم همکاری برای «پایان دادن به رقابت های ناسالم و مداخلاتی که به خشونت دامن می زند و ما را از هم جدا می سازد» تاکید می گذارد. او همچنین مساله هویت را به عنوان عامل اصلی تنش درخاورمیانه و ورای آن برجسته می سازد، و می گوید «بدون شناخت نقش هویت، و توجه به آن بسیاری از مسائلی که با آن روبرو هستیم حل نخواهد شد.»
روحانی برنامه اتمی ایران را درچارچوب چنین هویتی تعریف می کند و می گوید «مرکزیت هویت برنامه اتمی صلحجویانه ایران» را در برمی گیرد. وی می افزاید: «کسب مهارت در چرخه سوخت اتمی و تولید نیرو به همان اندازه که به متنوع ساختن منابع انرژی مربوط می شود، برای مردم ایران به عنوان یک ملت، و درخواست ما برای کسب شآن و کرامت واحترام و جایگاه واقعی درجهان اهمیت دارد.»
روحانی تعهد خود را به برخورد با چالش های مشترک از طریق یک رویکرد دوجانبه یاد آور می شود و بر لزوم «کار سازنده مشترک به سوی گفت و شنود ملی، چه در سوریه ، چه در بحرین» تاکید می گذارد. او می گوید باید «فضایی ایجاد شود که در آن مردم منطقه بتوانند درباره سرنوشت خود تصمیم بگیرند.»
روحانی آمادگی دولت خود را برای کمک به تسهیل گفت و شنود بین دولت سوریه و مخالفان اعلام کرده، و از همتایان خود خواسته است از فرصتی که انتخابات اخیر در ایران فراهم آورده است، و از «ماموریتی که مردم ایران برای تعامل محتاطانه» به او داده اند استفاده کنند، وبه کوشش های دولت وی برای مشارکت درگفت و شنودی سازنده پاسخ دهند.
روحانی همچنین آنها را ترغیب می کند «از پندارها فراتر روند و آنچه را می خواهند ببینند شجاعانه بیان کنند – اگر نه برای منافع ملی، به خاطر میراث هایشان، و فرزندان ما ونسل های آینده.»
روحانی یاد آور می شود «جهان تغییر کرده است. سیاست های جهان دیگر یک معادله یک مجهولی نیست، بلکه حوزه ای چند بعدی است که در آن همکاری و رقابت اغلب همزمان صورت می گیرد.»
او اظهار نظرمی کند که «دوره دشمنی های خونین گذشته است و انتظار می رود رهبران جهان تهدید ها را به فرصت تبدیل کنند.»
حسن روحانی به چالش های فراوانی که «در این جهان جدید» در برابر جامعه بین المللی قرار دارد می پردازد و «ترویسم، افراط گرایی، مداخله نظامی خارجی، قاچاق مواد مخدر، جرائم سایبری و هجوم فرهنگی» را از آن جمله می داند. وی می گوید «برای حل این مسائل ما باید به پیچیدگی های آنها توجه کنیم.»
رئیس جمهوری ایران «دنبال کردن منافع فردی را بدون در نظر گرفتن منافع دیگران، غیر قابل تصور» می داند و می گوید «رویکرد سازنده به دیپلماسی به معنای رها کردن حقوقی که یک کشور و یک جامعه برای خود قائل است نیست. تعامل با طرف های دیگر است، بر شالوده برابری و احترام متقابل، با هدف پرداختن به نگرانی های مشترک و رسیدن به هدف های مشترک.»
حسن روحانی درمقاله خود در واشنگتن پست، بعد از اظهار تأسف از این که از «یک جانبه گرایی» که «اغلب رویکردهای سازنده را تحت الشعاع قرارمی دهد» می گوید «امنیت به بهای ناامنی دیگران، با پیامدهایی فاجعه بار، دنبال می شود.» و با اشاره به اوضاع ناهنجار و دردناک سوریه، عراق و افغانستان می نویسد «رویکرد یکجانبه قادر نیست مسائلی را که همه ما با آنها روبرو هستیم حل کند.»
رئیس جمهوری ایران می گوید رویکرد او نسبت به سیاست خارجی این است که این مسائل باید با پرداختن به عوامل ریشه ای آنها حل شود، و بر لزوم همکاری برای «پایان دادن به رقابت های ناسالم و مداخلاتی که به خشونت دامن می زند و ما را از هم جدا می سازد» تاکید می گذارد. او همچنین مساله هویت را به عنوان عامل اصلی تنش درخاورمیانه و ورای آن برجسته می سازد، و می گوید «بدون شناخت نقش هویت، و توجه به آن بسیاری از مسائلی که با آن روبرو هستیم حل نخواهد شد.»
روحانی برنامه اتمی ایران را درچارچوب چنین هویتی تعریف می کند و می گوید «مرکزیت هویت برنامه اتمی صلحجویانه ایران» را در برمی گیرد. وی می افزاید: «کسب مهارت در چرخه سوخت اتمی و تولید نیرو به همان اندازه که به متنوع ساختن منابع انرژی مربوط می شود، برای مردم ایران به عنوان یک ملت، و درخواست ما برای کسب شآن و کرامت واحترام و جایگاه واقعی درجهان اهمیت دارد.»
روحانی تعهد خود را به برخورد با چالش های مشترک از طریق یک رویکرد دوجانبه یاد آور می شود و بر لزوم «کار سازنده مشترک به سوی گفت و شنود ملی، چه در سوریه ، چه در بحرین» تاکید می گذارد. او می گوید باید «فضایی ایجاد شود که در آن مردم منطقه بتوانند درباره سرنوشت خود تصمیم بگیرند.»
روحانی آمادگی دولت خود را برای کمک به تسهیل گفت و شنود بین دولت سوریه و مخالفان اعلام کرده، و از همتایان خود خواسته است از فرصتی که انتخابات اخیر در ایران فراهم آورده است، و از «ماموریتی که مردم ایران برای تعامل محتاطانه» به او داده اند استفاده کنند، وبه کوشش های دولت وی برای مشارکت درگفت و شنودی سازنده پاسخ دهند.
روحانی همچنین آنها را ترغیب می کند «از پندارها فراتر روند و آنچه را می خواهند ببینند شجاعانه بیان کنند – اگر نه برای منافع ملی، به خاطر میراث هایشان، و فرزندان ما ونسل های آینده.»
