دیوان عالی کشور طی حکمی مالکیت رباط شاه عباسی نیشابور، مکان موزه نوبنیاد این شهر را به اداره اوقاف و امورخیریه واگذار کرد.
با این حکم رباط شاه عباسی به یک مرکز تجاری تبدیل می شود.
این رباط باستانی که به گفته کارشناسان در زمان شاه عباس صفوی و بر ویرانه های یک استراحتگاه بازرگانان خارجی دوران ساسانی بازسازی و بار دیگر راه اندازی شده، در شمار آثار سازمان میراث فرهنگی قراردارد.
دیوان عالی کشور نگفته است به چه دلیل یک رباط باستانی باید به سازمان اوقاف واگذار شود. اما مدیر اداره میراث فرهنگی و گردشگری نیشابور گفت: «اواخر سال گذشته، مذاكراتی با مسؤولان اداره‌ی اوقاف و امور خیریه برای راه‌اندازی و باز‌گشایی موزه انجام شد؛ اما آن‌ها خواستار تخلیه‌ی این مجموعه‌ی ثبت‌شده در فهرست آثار ملی كشور هستند.»
با این حکم صادره موزه تازه بنیان نیشابور پس از چهارسال از بنیانگذاریش، به دلیل محروم شدن از مکان خود راه اندازی نشده تعطیل خواهد شد.
رباط نیشابور مشهور به رباط شاه‌عباسی از بناهای زیبای تاریخی نیشابور است که هر چند در گذشته در خارج از دروازه شهر نیشابور قرار داشته؛ اما امروزه با گسترش شهر در مرکز این شهر قرار دارد.
این کاروانسرا در دوره قاجاریه، مدتی به عنوان نوانخانه و محل نگهداری ایتام و مستمندان به کار برده می‌شد و در دوره پهلوی نیز به پادگان نظامی ژاندارمری و در جمهوری اسلامی به زندان و انبار کالا تبدیل شد.
از پی گسترش صدور احکام قضایی علیه حفظ میراث فرهنگی کشور، این نگرانی در میان دوستداران میراث فرهنگی کشور پدید آمده که به زودی دیگر اثری بعنوان میراث فرهنگی در سراسر ایران باقی نخواهد ماند.
کارشناسان فرهنگی می گویند جریانی که بعنوان «کارچاق کن ها» معروفند، با واسطه گری و هزینه کردن در قوه قضاییه احکام مطلوب و مورد نظر مالکان را بدست می آورند تا بناهای فرهنگی تغییر کاربری داده و به پاساژ و مراکز تجاری تبدیل شوند.
دوستداران و سازمان های غیردولتی حفظ میراث فرهنگی کشور مدیران سازمان میراث فرهنگی و گردشگری را به اهمال در مخالفت با احکام صادره متهم کرده و می گویند این سازمان تنها بخشی از بورکراسی فربه شده دولتی ست و در انجام مسئولیت های تعریف شده خود کوتاهی می کند.