سازمان همکاری و توسعه اقتصادی روز سه شنبه گفت اقدامات دولتها، در جهت کاهش نابرابری بین شهروندان فقیر و غنی، به رشد اقتصادی کمک خواهد کرد.
اين انديشکده مستقر در پاریس، در گزارشی که روز ۱۸ آذر ماه (۹ دسامبر)منتشر کرد نوشت، از آنجایی که شکاف بین فقیر و غنی اغلب سقوط درآمد برای همه بجز ثروتمندترین گروهها را پنهان میکند، نابرابری درآمد «تاثیر منفی و از نظر آماری قابل توجهی» بر رشد دارد.
در اين گزارش، که بر اساس دادههای هماهنگ شده از کشورهای توسعه يافته و بسیار توسعه یافته تنظيم گرديده، آمده است «بزرگترین تاثیر در رشد را افزایش شکاف بين طبقات پائين متوسط و خانوادههای فقیر در مقایسه با بقیه جامعه دارد. بنابراين، نه تنها برای بهبود نتايج اجتماعی باید سیاستهايی دنبال شود که نابرابری درآمدها را کاهش میدهد، بلکه چنين سياستهايی برای حفظ رشد بلندمدت نيز لازم است.»
گزارش همچنین اضافه میکند که، برای کاهش نابرابری، کشورها باید در امر آموزش و پرورش سرمایهگذاری نموده و ثروت را از طریق مالیات و راههای ديگر، بازتوزیع کنند.
بر اساس یافته های این گزارش، هیچ شواهدی وجود ندارد که سیاست توزیع مجدد ثروت، اگر خوب طراحی و اجرا شود، به رشد اقتصادی آسیب میرساند.
تاثیر اقتصادی نابرابری به دليل انتشار کتاب پرفروش اقتصاددان فرانسوی توماس پيکتی امسال در کانون توجهات قرار داشت. پيکتی در اين کتاب استدلال میکند که شکاف بین فقیر و غنی، دهههاست که در غرب در حال گسترش بوده است.
گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی در ادامه میگويد، از دو دهه گذشته تا بحران اقتصادی و کاهش رشد اقتصاد جهانی در سال ۲۰۰۹ میلادی (۱۳۸۸ خورشیدی)، اگر نابرابری درآمدها در کشورهايی مانند ايتاليا، بریتانیا و ایالات متحده گسترش نياقته بود، شاهد نرخ کلی رشد بين ۶ تا ۹ درصد بيشتری بوديم.
در مقابل، برابریهای به مراتب بيشتری در اسپانیا، فرانسه و ایرلند قبل از بحران، به توليد ناخالص ملی کمک شايانی کرد. سازمان همکاری و توسعه اقتصادی نوشت، فاصله بین فقیر و غنی در توسعهیافتهترین کشورها در سال ۲۰۱۴ میلادی به بالاترین سطح خود در ۳۰ سال گذشته رسيد، بهطوریکه درآمد ۱۰ درصد بالای جامعه، حدود ۹ و نيم برابر ۱۰ درصد پائين جامعه است.
اين شکاف از سالهای دهه ۸۰ میلادی، زمانی که ثروتمندترین اقشار ۷ برابر فقیرترین اقشار درآمد داشتند، درحال عمیقترشدن است. با این حال، بزرگترین تاثیر منفی بر رشد افزایش درآمدهای بالا نیست، بلکه عمیقتر شدن شکاف بین خانواده های کم درآمد و بقیه جمعیت است.