دبیرکل جامعه پزشکی روز پنجشنبه نهم فروردین، در واکنش به خودکشی پرستو بخشی، متخصص ۳۵ ساله قلب در بیمارستان ابنسینا در شهرستان دلفان، در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی «ایکس» نوشت: «فشار و استرس روحی ،جسمی و معیشتی بر پزشکان جوان، طرحی و دستیاران به مرز هشدار رسیده است.»
محمدرضا ظفرقندی افزود: «بی توجهی مسئولین به شرایط و مقررات تحمیلی و طاقت فرسای موجود، علت عمده افزایش ناامیدی، خودکشی ومهاجرت عزیزان جامعه پزشکی ایران است.»
خبر خودکشی پرستو بخشی، متخصص ۳۵ ساله قلب، با واکنشهای گسترده جامعه پزشکی در داخل و خارج ایران همراه شد و شماری از مقامات بهداشتی جمهوری اسلامی را به واکنش واداشت.
علی سلحشور، سرپرست اداره روابط عمومی سازمان نظام پزشکی، به این موضوع اشاره کرد که دکتر بخشی پدر و مادر خود را از دست داده بود و وزارت بهداشت کمکی به جابجایی محل طرح او نکرد.
آقای سلحشور همچنین گفت که دکتر بخشی «در لیست سیاه» این وزارتخانه قرار داشت و افزود که یکی از اساتید داخلی (گوارش) بیمارستان رحیمی خرمآباد، «نهایت بیانصافی، توهین و تحقیر» را نسبت به این پزشک جوان انجام داد و نصف حقوق او را پرداخت کردند.
در این حال، وحید شریعت، رییس انجمن علمی روان پزشکان ایران، روز چهارشنبه هشتم فروردین، در گفتگو با وب سایت «اکو ایران» اعلام کرد که میزان خودکشی دستیاران پزشکی براساس «آخرین تخمینها، بین ۳ تا ۵ برابر جمعیت عمومی است.»
آقای شریعت با اشاره به این که در یک سال اخیر، اخبار خودکشی دستیاران پزشکی دست به دست شد، افزود: «اتفاقی که شاهدش بودیم این بود که به طور مکرر، دستیاران مختلف و پزشکان مختلفی خودکشی میکردند و این خبرها مکرر میآمد و موجی از نگرانی ایجاد کرد، مبنی بر اینکه آیا این پدیده همیشه بوده یا چیزی است که اوج پیدا کرده و شدیدتر شده است.»
او با اشاره به آمارهای غیررسمی و واقعا نگران کننده در مورد خودکشی دستیاران پزشکی اضافه کرد: «ما در دو نامهای که به وزارت بهداشت نوشتیم، خواستیم که وزارت بهداشت توجه کند و کمکی کند و بتواند از گسترش موضوع جلوگیری کند.»
رییس انجمن علمی روان پزشکان ایران با اعلام این موضوع که وزارت بهداشت به این نامه ها پاسخ نداد، گفت: «نامه سوم را به رییس جمهور نوشتیم. بعد از آن وزارت بهداشت کمیتهای تشکیل داد و معاونت آموزشی وزارت بهداشت، کمیته دائمی برای بررسی موضوع تشکیل دادند.»
وحید شریعت ابرازامیدواری کرد که در صورت اجرای دستورها، «تغییراتی میتواند اتفاق بیفتد، تغییری که میتواند به دوره دستیاری هویت دهد و به شکلی که اینها کارگران بی جیره مواجبی نباشند.»