دانشگاه پرینستون Princeton University در سال ۱۷۴۶ (۱۱۲۵ خورشیدی) – سی سال قبل از استقلال آمریکا از انگلستان – مجوز تأسیس گرفت. پرینستون در ایالت نیوجرسی واقع است؛ و از لحاظ قدمت در میان مؤسسات آموزش عالی آمریکا در مقام چهارم قرار دارد.
دانشگاه پرینستون یک نهاد آموزش عالی مستقل، coeducational, و nondenominational است که در رشته های مختلف علوم انسانی، علوم اجتماعی، علوم طبیعی و مهندسی در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشجو می پذیرد.
امروزه بیش از ۱،۱۰۰ عضو هیأت علمی، آموزش نزدیک به ۵،۲۰۰ دانشجوی مقطع کارشناسی و ۲،۶۰۰ دانشجوی کارشناسی ارشد را در دانشگاه پرینستون برعهده دارند. این دانشگاه ۳۴ دپارتمان و ۳ مرکز آموزشی دارد: دانشکده (مرکز) معماری، دانشکده مهندسی و علوم کاربردی، و مرکز وودرو ویلسون برای مسائل عمومی و بین المللی.
۳۶ برنده جایزه نوبل از دانشگاه پرینستون بوده اند، از جمله وودرو ویلسون رئیس جمهوری پیشین آمریکا که رئیس افتخاری دانشگاه هم بوده و در سال ۱۹۱۹ (۱۲۹۸) جایزه صلح نوبل را دریافت کرد. جیمز مدیسون و جان اف کندی، رؤسای جمهوری پیشین آمریکا هم تحصیلکرده دانشگاه پرینستون هستند.
موقوفه مالی که هزینه های دانشگاه پرینستون از آن تأمین می شود ۱۸.۲ میلیارد دلار برآورد شده است.
مرکز شرمین و بیژن مصور رحمانی برای مطالعات ایران و خلیج فارس
این مرکز در سال ۲۰۱۰ (۱۳۸۹) با بودجه ۱۰ میلیون دلاری اهدایی از سوی دو دانش آموخته دانشگاه پرینستون تأسیس شد و به نوشته وبسایت دانشگاه، هدف آن حمایت از آموزش و پژوهش در همه زمینه های مربوط به مطالعات ایران و خلیج فارس است. رویکرد این مرکز انجام مطالعات میان رشته ای جامع و فراگیر برای درک بهتر و بیشتر از ایران و منطقه خلیج فارس است؛ و به ویژه بر نقش و موقعیت ویژه منطقه در دنیای معاصر متمرکز است.
اعضای هیأت علمی، پژوهشگران و دانشجویان این مرکز درباره طیف گسترده ای از موضوعات تحقیق و مطالعه می کنند. این موضوعات از جمله مسائل سیاستگذاری – از قبیل تأثیر ایران و خلیج فارس بر امنیت منطقه ای و بین المللی، بازارهای نفت و انرژی، تجارت و بودجه جهانی – را دربرمی گیرد. آموزش و پژوهش هایی که به تاریخ، سیاست، جامعه، اقتصاد، مذهب، ادبیات، فرهنگ و هنر این منطقه، از ایران باستان تا دولت های جدید حاشیه خلیج فارس می پردازد در کانون توجه مرکز قرار دارد.
جان هالدون، مدیر مرکز شرمین و بیژن مصور رحمانی برای مطالعات ایران و خلیج فارس
پروفسور جان هالدون استاد تاریخ دانشگاه پرینستون است. پژوهش های وی بر نظام و ساختار دولت ها در اروپا و جهان اسلام از اواخر دوران باستان تا اوایل عصر جدید متمرکز است. به نوشته وبسایت دانشگاه پرینستون، پروفسور هالدون درباره نحوه تولید، توزیع و مصرف منابع به ویژه در زمان جنگ در اواخر دوران باستان و قرون وسطی تحقیقاتی انجام داده است.
پروفسور هالدون دهها کتاب تألیف کرده یا در نوشتن آنها همکاری کرده است. وی همچنین یکی از مدیران پروژه «لجستیک قرون وسطی» است – این پروژه بین المللی با استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی و نرم افزارهای پیچیده مدل سازی، سعی در تجزیه و تحلیل مسائل لجستیکی روم شرقی، اروپای غربی در اوایل قرون وسطی و جنگ های اولیه دوران اسلامی، و ساختار و شیوه های تخصیص منابع در آن دوران ها دارد. پروفسور هالدون که اهل نورت آمبرلند در شمال شرقی بریتانیاست، سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴) کارش را در دانشگاه پرینستون آغاز کرد. وی عضو برجسته آکادمی علوم اتریش در وین و عضو هیأت تحریریه چندین نشریه علمی در اروپا و آمریکاست.