نيويورک تايمز قيام مردم مصر عليه حسنی مبارک را تهديدی برای استراتژی آمريکا در خاورميانه قلمداد کرده است. در مقاله ای به قلم ديويد سنگر آمده است که دوازده روز پس از آغاز تظاهرات دموکراسی خواهانه در مصر، دولت پرزيدنت اوباما هنوز مردد است که آيا با حفظ حکومت حسنی مبارک، يک انقلاب دموکراتيک در مصر می تواند به موفقيت بيانجامد؟ به نوشته اين روزنامه، از سويی فرستاده پرزيدنت اوباما به مصر، ادامه رهبری رييس جمهوری ۸۲ ساله مصر را برای آن کشور تعيين کننده خوانده است؛ و از سوی ديگرهيلاری کلينتون، وزير خارجه آمريکا، در کنفرانس مونيخ گفته است حسنی مبارک بايد از سر راه کنار برود تا معاون وی عمر سليمان بتواند با رهبران مخالفان بر سر خواسته های دموکراتيک آنها گفت و گو کند. نيويورک تايمز اين پيام های ضد و نقيض را نشانه غافلگير شدن واشنگتن در مورد مصر می خواند؛ و به نقل از يک مقام آمريکايی می نويسد در دوسال گذشته نشست های بی شماری در مورد خاورميانه برپا شد؛ اما در هيچيک از آنها امکان سقوط مصر از ثبات به دامن آشوب، در نظر گرفته نشده بود. آمريکا روز يکشنبه اعلام کرد که مواضع فرستاده ويژه آمريکا به مصر در مورد حفظ دولت حسنی مبارک نظر شخصی وی است. روزنامه گاردين نيز می نويسد «واقعگرايان» هشدار می دهند که خيزش مردم مصر ممکن است نه به دموکراسی، بلکه به يک ديکتاتوری به سبک رژيم جمهوری اسلامی منتهی شود؛ حکومتی که نه تنها برای مردم آن کشور، بلکه برای غرب نيز بدتر خواهد بود. اما ارزش ها و منافع درازمدت غرب ايجاب می کند که از تلاش های جاری در خاورميانه برای رسيدن به دموکراسی، پشتيبانی کنيم.
روزنامه نيويورک تايمز روز شنبه نوشت تظاهرات گسترده عليه دولت حسنی مبارک، نه تنها پيوند ميان واشنگتن با مهمترين هم پيمان عرب خود را متزلزل کرده است؛ بلکه پيوند عميق و شصت ساله ايالات متحده با اسراييل را نيز در مخاطره انداخته است. اين روزنامه با اشاره به گفتگوهای هر روزه و طولانی ميان مقامات دولت پرزيدنت اوباما با همتايان اسراييلی شان بر سر تحولات در همسايگی آن کشور بحران مصر را محکی برای آزمودن روابط ايالات متحده با اسراييل خوانده است؛ و نوشته است کاخ سفيد از سويی مصر را تشويق می کند که به سوی دموکراسی گام بردارد؛ و از سوی ديگر مايل نيست شاهد آن باشد که دولتی که جانشيــــــن حسنی مبارک خواهد شد از دوستی با اسراييل پرهيز کند. نيويورک تايمز رسيدن به چنين موازنه ای را چالش بزرگ دولت آمريکا در شرايط بحرانی کنونی می داند.
روزنامه استريلين با مقايسه حکومت روسيه با تونس و مصر نوشته است در هر سه اين کشورها، قدرت سياسی در دست يک گروه خاص است؛ سرانه توليد ناخالص ملی پايين است و محدوديت فرصت های اقتصادی، نقض حقوق بشر، فقدان رسانه های آزاد و انتخابات آزاد، فساد اداری و مالی، شکاف گسترده ميان طبقات اجتماعی؛ گوشه هايی از شباهت های دولت مسکو با تونس و مصر است. روس ها تا ابد سطح زندگی پايين و فساد دولتی را تحمل نمی کنند. ولی آيا می توان اميدوار بود که کرملين از قيام های مردمی در تونـس و مصر درس گيرد و به اصلاحات ريشه ای در روسيه بپردازد؟
اما در حالی که بحران مصر معادلات سياسی را در خاورميانه برهم زده است، برخی از تحليلگران بر اين باورند که سرنوشت منطقه را در نهايت نه مصر، بلکه لبنان رقم خواهد زد. لس آنجلس تايمز می نويسد هر چند اين روزها مصر در کانون توجه رسانه های جهان قرار گرفته است، سقوط دولت سعد حريری و روی کار آمدن دولتی تحت سلطه حزب الله در لبنان آينه تمام نمای پايه های لرزان دموکراسی در خاورميانه است. جان بولتون، سفير پيشين آمريکا در سازمان ملل متحد، در ادامه نوشته است بايد لبنان را از دست افراطگرايان وابسته به دولت ايران آزاد کرد تا دموکراسی بتواند در خاورميانه، رشد کند.