بنا به یک پژوهش جدید، استفاده از باکتری فوتوسنتز کننده و نور شاید برای بیماران قلبی امیدبخش باشد.
پژوهشگران دانشگاه استنفورد آمریکا می گویند که بعد از تزریق این باکتری به قلب موش های آزمایشگاهی که دچار بیماری قلبی هستند، و بعد تاباندن نور به آن برای شروع پروسه فوتوسنتز، آنها قادر شدند که جریان اکسیژن در قلب آنها را بالا برده و کارکرد قلب شان را بهبود بخشند.
جوزف وو جراح قلب و نویسنده ارشد نتایج این مطالعه می گوید: «زیبایی کار آنها در این است که این یک سیستم بازیافتی است. شما باکتری را به قلب تحویل می دهید، این باکتری ها دی اکسید کربن را جذب کرده و با کمک انرژی نور، اکسیژن تولید می کنند.»
این یافته می تواند به خیلی از بیمارانی که به ایسکمی قلبی مبتلا هستند کمک کند. ایسکمی قلبی جریان خون به قلب و در نتیجه رسیدن اکسیژن به ماهیچه های قلب را محدود می کند.
آقای دکتر وو می گوید: «فکر کردیم که رابطه جالبی در طبیعت هست. در طبیعت، انسان دی اکسید کربن بیرون می دمد و گیاهان آن را به اکسیژن تبدیل می کنند. در طول حمله قلبی، ماهیچه های قلب هنوز سعی دارند که پمپ بزنند. دی اکسید کربن هست، ولی اکسیژن نیست. در نتیجه ما کنجکاو بودیم که آیا می شود سلولهای گیاهی را به نحوی در کنار قلب قرار دهیم تا از دی اکسید کربن، اکسیژن تولید کنند.»
در ابتدا، پژوهشگران سعی کردند تا از سلولهای گیاهی اسفناج یا کلم برگ استفاده کنند. ولی کلروپلاست ها، که مسئول عمل فوتوسنتز هستند، توانایی زنده ماندن در خارج از گیاه را نداشتند.
دکتر «وو» می گوید دنبال چیز دیگری گشتند و گزینه بعدی آنها یک نوع باکتری فتوسنتزی موسوم به سیانوباکتر بود. این نوع باکتری که به باکتری فیروزه ای شناخته می شوند به قول دکتر «وو» «زمخت تر» بودند و توانستند در ظرف پتری، در کنار سلول های قلب دوام آورده و زنده بمانند.
سپس، دکتر «وو» و تیم پژوهشی اش، این سیانوباکتر را به قلب در حال تپش موش آزمایشی که بیهوش بود تزریق کردند و بعد از تاباندن اشعه نور به قلب، میزان اکسیژن آن را با قلب موشی که به آن باکتری تزریق نشده بود مقایسه کردند.
دکتر «وو» می گوید: «گروه موشهایی که باکتری بعلاوه نور دریافت کردند، اکسیژن بیشتری در قلبشان بود و در نتیجه کارکردشان بهتر بود.»
دکتر «وو» می افزاید حدوداً ۲۴ ساعت طول کشید تا باکتری پراکنده شود، ولی بهبود عملکرد قلب تا چهار هفته به طول انجامید.
دکتر «وو» می گوید: «این پژوهش هنوز در مراحل ابتدایی است» ولی برای خیلی از بیماران قلبی می تواند امیدوار کننده باشد.
نتایج این مطالعه در ژورنال علمی «ساینس ادوانس منتشر شد.
