طی روزهای گذشته کارزارهای مختلفی برای تحریم انتخابات ریاست‌جمهوری به راه افتاده است که از آن‌جمله می‌توان به کمپین «رای بی رای» و «رأی نمی‌دهم» اشاره کرد. مهدیه گلرو فعال سیاسی مقیم سوئد که به تازگی به عنوان سخنگوی کارزار«رای نمی دهم» معرفی شد، با اشاره به اهداف این کارزار به صدای آمریکا گفت که آزمودن تجربه ۴۲ ساله اصلاح‌طلبی، بیش از پیش ساختار انتخاباتی معیوب نظام و ناتوانی آن از حل مشکلات خرد و کلان کشور را آشکار کرده و دیگر انتخاب بین بد و بدتر معنا ندارد.
پیشتر کارزار «رای نمی دهم» در بیانیه خود، تاکید کرد که اعضای این کارزار از سوی جمع متنوعی از تشکل‌ها و کنشگران سیاسی دموکراسی خواه، برای تحریم هدفمند انتخابات راه اندازی شده تا با تمرکز بر انتخابات ریاست جمهوری ١٤٠٠ و هم‌افزایی همه نیروهایی که برخورد منفی با این انتخابات نمایشی دارند، امتناع از رای را به مثابه یک کنش اعتراضی طرح کند.
این کارزار افزوده است: تحریم انتخابات، با دفاع از شان رای و کرامت انسانی شهروندان ایرانی آغاز می‌شود و در ادامه، هدف کوتاه مدت کنش اعتراضی و تقویت عاملیت در اراده نیروهای سیاسی و اجتماعی به مثابه سوژه‌های آزاد و خودآگاه را دنبال می‌کند. این ذهنیت باید در جامعه تقویت شود که جمهوری اسلامی ایران و ساخت قدرت مطلقه آن سرنوشت محتوم و گریزناپذیر ایران نیست.
به نظر می‌رسد در این دوره از انتخابات افراد بیشتری به نسبت گذشته در داخل ایران، تمایلی به شرکت در انتخابات نداشته باشند و حتی فعالان سیاسی از داخل ایران رساتر از گذشته و علنی از تحریم انتخابات می‌گویند. ابوالفضل قدیانی فعال سیاسی که در سالهای اخیر چندبار بازداشت و زندانی شد، در یک نامه جدید خواستار تحریم انتخابات شد.