مادر سهیل عربی زندانی سیاسی می‌گوید که پس از انتشار فایل صوتی افشاگری‌های این زندانی سیاسی در رابطه با وضعیت نامناسب زندان تهران بزرگ در برخی از رسانه‌های فارسی زبان خارج از ایران، او را به زندان رجایی شهر منتقل کرده‌اند.
فرنگیس مظلوم، مادر سهیل عربی، روز دوشنبه ۳۱ شهریور به صدای آمریکا گفت، که او روز یکشنبه ۳۰ شهریور پس از دو روز بی خبری از وضعیت این زندانی سیاسی، با مراجعه به دادسرای اوین و دیدار با معاون دادیار ناظر بر زندان مطلع شده است که آقای عربی به زندانی رجایی شهر کرج منتقل شده است.
خانم مظلوم به صدای آمریکا گفت که روز جمعه ۲۸ شهریور در آخرین تماسش با سهیل عربی در زندان تهران بزرگ، آقای عربی اعلام کرده است که توسط رئیس زندان تهران بزرگ در رابطه با انتشار فایل صوتی افشاگری‌های او از وضعیت نامناسب زندان تهران بزرگ در برخی رسانه‌های فارسی زبان خارج از ایران مورد سوال و جواب قرار گرفته است.
مادر این زندانی سیاسی می‌گوید، رئیس زندان تهران بزرگ، فرزندش را تهدید کرده است که «تو را به زندانی می‌فرستم که از اینجا بدتر باشد، اجازه‌اش را هم دارم.»
به گفته خانم مظلوم، این زندانی سیاسی در جواب این تهدیدها گفته است: «هر کجا بفرستید از این جا بدتر وجود ندارد و من مشکلی ندارم. من باز به کارم ادامه می‌دهم و باز افشاگری می‌کنم و تا زمانی که همه زندانیان سیاسی آزاد نشوند به افشاگری ادامه خواهم داد.»
این نخستین بار نیست که یک زندانی سیاسی به عنوان تنبیه از زندانی به زندان دیگری منتقل می‌شود. پیشتر نیز نرگس محمدی، نایب رئیس و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و فعال مدنی که از اواسط اردیبهشت ماه سال ۹۴ در زندان به سر می‌برد، پس از تحصن به همراه ۷ زندانی زن دیگر در اعتراض به کشتار آبان ماه، با ضرب و شتم از زندان اوین به زندان زنجان منتقل شد.
مادر این زندانی سیاسی با اشاره به این که گفته شده این زندانی سیاسی در قرنطینه زندانی رجایی شهر است، به صدای آمریکا گفت: «تا زمانی که سهیل زنگ نزند و صدایش را نشنوم آرامش پیدا نمی‌کنم.»
خانم مظلوم می‌گوید: «سهیل با بیانیه‌‌هایی که می‌نوشت و وضعیت زندان را تشریح می‌کرد، باعث آزار عوامل زندان می‌شد؛ بیانیه‌های در رابطه با فروش مواد مخدر، کمبود لوازم بهداشتی، نبود پزشک، و دیگر مشکلات وحشتناک زندان تهران بزرگ. سهیل یک مزاحم برای این ها بود و هر کاری می‌کردند او اعلام می‌کرد. آنها هیچ وقت حریف سهیل نمی‌شدند و به همین دلیل مجبور شدند او را با جابه‌جایی، ساکت کنند.»
پیش از این سهیل عربی که دوران محکومیت خود را بدون حتی یک روز مرخصی در زندان تهران بزرگ سپری می‌کند، در یک فایل صوتی، که نسخه‌ای از آن نیز برای صدای آمریکا ارسال شد، وضعیت و شرایط زندان تهران بزرگ را «نامناسب» و «اسفبار» توصیف کرده بود.
سهیل عربی در این فایل صوتی زندان تهران بزرگ را «شکنجه‌گاه و تخریب‌گاه» توصیف کرده و گفته بود: «وضعیت بهداشت، درمان، خوراک، و حتی آب اسفناک است؛ غذای زندان قابل خوردن نیست و آب آشامیدنی زندان آلوده است.» به گفته این زندانی سیاسی تهیه آب آشامیدنی، مواد خوراکی، دارو، لواز بهداشتی، و هزینه ضدعفونی کردن بند از جمله مواردی است که زندانی باید خودش هزینه آن را پرداخت کند.
سهیل عربی، عکاس، وبلاگ نویس و فعال مدنی، آذرماه سال ۹۲ توسط سپاه پاسداران بازداشت شد. حکم صادره علیه او، که در ابتدا به اتهام «سب‌النبی و توهین به مقدسات» به اعدام محکوم شده بود، پس از مدتی توسط یکی از شعبات دیوان عالی کشور نقض شد. او پس از اعاده دادرسی و نقض حکم، به ۷ سال و نیم حبس محکوم شد؛ اما مجددا در مهرماه سال ۹۸ به غیر از محکومیت قبلی، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی احمدزاده، به ۳ سال دیگر زندان و تبعید به برازجان محکوم شد.
ایالات متحده بارها و در موارد مختلف برخوردهای خشونت آمیز و سرکوب گسترده معترضان و فعالان مدنی، و نیز نقض مکرر و مداوم حقوق شهروندان ایران توسط رژیم حاکم بر آن کشور را محکوم کرده است.