در یک تعمیرگاه اتومبیل در یکی از خیابان‌های شلوغ و پر ترافیک تهران، کارگران مشغول جوشکاری، تعمیر، صافکاری، و نقاشی بدنه خودروها هستند. در نگاه نخست به نظر می‌رسد که همه کارگران مرد باشند. اما دیری نمی‌گذرد که مریم روحانی، زن جوان ۳۴ ساله، سرش را از زیر کاپوت یک اتومبیل بیرون می‌آورد.
به گزارش آسوشیتدپرس، خانم روحانی فرزند یک کشاورز است و در روستای آغ‌مزار بزرگ شده است. او نیز مثل هر کودک روستایی دیگر از سن کم شروع به کار در مزرعه کرد. اما بر خلاف پنج خواهر و برادرش همیشه چشمش به تراکتور پدرش بود. او از سن کم مهارت عجیبی در رانندگی تراکتور از خود نشان داد.
با وجود این که خانم روحانی بعدها در آرایشگاه کار کرد و حتی در شهر بجنورد یک دوره آرایشگری گذراند، سرانجام به علاقه و اشتیاق همیشگی‌اش، یعنی ترمیم رنگ بدنه خودرو، روی آورد.
صنعت اتومبیل هنوز در سراسر جهان یک صنعت مردانه محسوب می‌شود، چه برسد به کشوری مثل جمهوری اسلامی ایران که زنان با محدودیت‌های بیشتری روبرو هستند. و خانم روحانی نیز برای رسیدن به آرزوی خود با چالش‌های زیادی روبرو بود؛ به خصوص در روستایی که دختران تا به سن بلوغ می‌رسند، ازدواج می‌کنند، و بچه‌دار می‌شوند.
خانم روحانی به آسوشیتدپرس گفت که در انتخاب این مسیر با مخالفت‌های زیادی روبرو شد.
وی گفت: «من به نوعی تابوشکنی کرده‌ام.»