بخش انگلیسی صدای آمریکا ـ ایالت لوییزیانا روز چهارشنبه ۲۶ اوت با این خبر بیدار شد که «لورا» با قدرت یک طوفان دریایی درجه ۴ از راه می‌رسد.
انتظار می رفت طوفان بامداد پنج شنبه به شهر «لیک چارلز» برسد.
پزشکان، پرستاران، و کارکنان بخش خدمات و کافه تریا «بیمارستان لیک چارلز» روز چهارشنبه گرد هم آمدند. برنامه این بود که در زمان وقوع بادهای شدید در شب، پرسنل کافی برای چند شیفت در دسترس باشد. سالن بیمارستان به محل خواب پرسنل شیفت‌های بعدی تبدیل شد.
دکتر گری کوهلر، پزشک بیماری های حاد ریوی، ساعت ۶ و ۳۰ دقیقه بامداد برای آغاز شیفت کاری خود وارد بیمارستان شد. او به یاد دارد که چه قدر همه در آن ساعات پیش از طوفان مضطرب بودند.
این بیمارستان سال ۲۰۰۵ پیش از سر رسیدن «طوفان دریایی ریتا» و تخریب شهر تخلیه شده بود. انتظار می‌رفت طوفان دریایی لورا قوی‌تر از ریتا باشد، اما برنامه‌ای برای ترک بیمارستان نبود.
در حالی که طوفان به سوی مرز لوییزیانا و تگزاس در حرکت بود و قدرت می‌گرفت، به ۱.۵ میلیون نفر دستور داده شد خانه‌های‌شان را ترک کنند.
بسیاری، از جمله ساکنان شهر ۸۰۰ هزار نفری «لیک چارلز»، به این هشدار توجه کردند.
اما از عده‌ای خواسته شد در شهر بمانند.
دکتر کوهلر به صدای آمریکا گفت: «خانواده‌های ما شهر را ترک کردند؛ اما قرار شد تا زمانی که در بیمارستان بیمار باشد، ما آن جا بمانیم.»
کوهلر در بخش مراقبت های ویژه کار می کند. در شرایط عادی این بخش بیماران دارای شرایط حاد قلبی، ریوی، و کلیوی، و افرادی که دچار سکته یا بیماری های جدی عفونی شده اند را می پذیرد. اما امسال بخش جداگانه ای هم برای بیماران مبتلا به کووید-۱۹ اختصاص داده شده است.
لوییزیانا در ایالات متحده بیشترین نرخ مبتلایان به ویروس کرونا را نسبت به جمعیتش دارد.
همه در بیمارستان می دانستند اگر آب ساختمان قطع شود، حفظ پاکیزگی کارکنان و بیماران دشوار خواهد بود و اگر برق قطع شود و ژنراتورها کار نکند باید به صورت دستی دستگاه های تنفس مصنوعی بیماران را فعال نگاه دارند.
طوفان از ساعت ۸ و ۳۰ دقیقه شب شروع شد و به فاصله کوتاهی برق بیمارستان قطع شد.
ژنراتورهای بیمارستان برق بخش‌های حساس را تامین می‌کنند و این شامل سیستم های خنک کننده و تهویه هوا نمی شود. در جنوب لوییزیانا ترکیب گرما و رطوبت بالا در تابستان به سطحی غیرقابل تحمل می رسد.
پرستارها در پوشش های حفاظتی در بخش بیماران کووید-۱۹ خیس عرق شده و گویی از زیر باران شدید آمده بودند.
یکی از پرستاران می‌گفت ساعت یک بامداد صدای باد در بخشی شرقی ساختمان که محل استراحت او بود شبیه صدای عبور قطار سریع السیر بود.
ترس این می رفت که شیشه‌های بیمارستان شکسته شود. یکی از پنجره ها افتاد و طوفان پر سر و صدایی در بخش مراقبت های ویژه ایجاد کرد.
کوهلر گفت، بدترین لحظه شب زمانی بود که آب در بیمارستان قطع شد.
از آن پس تلفن‌های همراه هم کار نمی کرد و پرسنل خبر نداشتند در بیرون بیمارستان چه می گذرد.
پرسنل بیمارستان زمانی آسوده خاطر شدند که پنج شنبه عصر آمبولانس‌ها از ایالت های می‌‌سی‌‌سی‌‌پی، جورجیا، و کنتاکی سر رسیدند تا بیماران دچار شرایط وخیم را به دیگر بیمارستان‌ها منتقل کنند.
روز جمعه وقتی خبر آمد که شهر ممکن است برای مدت سه هفته یا بیشتر برق نداشته باشد، اعلام کردند بیمارستان به طور کامل تخلیه خواهد شد.
پرسنل تا خروج آخرین بیمار در بیمارستان ماندند.
