گلنوش خالقی، نوازنده، آهنگساز، رهبر ارکستر، استاد موسیقی، و فرزند روحالله خالقی یکشنبه ۲۶ بهمن در ۸۰ سالگی درگذشت.
گلنوش خالقی در هنرستان موسیقی ملی تحصیل کرد و از محضر اساتیدی چون حسین صبا، جواد معروفی، و مصطفی کمال پورتراب بهره برد.
او پس از دریافت دیپلم هنرستان موسیقی ملی، با رتبه نخست وارد هنرستان عالی موسیقی شد و تحت تعلیم امانوئل ملیک اصلانیان قرار گرفت.
خانم خالقی پس از موفقیت در دورههای آموزشی هنرستان موسیقی ملی، برای ادامه تحصیل به اتریش و آمریکا رفت، و در رشته رهبری کر، موفق به اخذ مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد شد. او نخستین زن ایرانی است که در رشته رهبری کر تحصیل کرده است.
گلنوش خالقی در اواسط دهه پنجاه خورشیدی به دعوت رادیو و تلویزیون ملی به ایران بازگشت و گروه «همآوازان» را برای اجرای آثار کلاسیک ویژه گروه کر و ارکستر بنا نهاد.
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، به آمریکا مهاجرت کرد و با تشکیل ارکستر روح الله خالقی، فعالیتهای هنری خود را در شهر واشنگتن دی سی ادامه داد.
گلنوش خالقی در طی این سالها، علاوه بر فعالیتهای پژوهشی و هنری، به آموزش موسیقی به کودکان و نوجوانان ایرانی نیز میپرداخت و هنرجویان بسیاری در ایالتهای مریلند و ویرجینیا داشت.
او در سال ۱۳۶۹ به ایران رفت و قصد داشت تا به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد درگذشت پدرش روح الله خالقی، از چهرههای برجسته موسیقی ایران، کنسرتهایی را برگزار کند ولی چون زن بود، اجازه رهبری ارکستر به او داده نشد.
گلنوش خالقی در طول سالها فعالیت حرفهای، به تنظیم و اجرای آثار هنرمندان نامدار موسیقی ایران، از جمله درویش خان، مرتضی نی داوود، علینقی وزیری، مرتضی محجوبی، و پدرش روح الله خالقی پرداخت.
یکی از آثار درخشان گلنوش خالقی، مجموعهای از آثار روح الله خالقی با عنوان «می ناب» است که در سال ۱۳۶۹ منتشر شد.
یکی از قطعات این مجموعه، سرود «ای ایران» است که پس از سالها، با سازبندی و تنظیم جدید، و توسط رشید وطندوست اجرا شد و به محبوبیت بسیاری دست یافت.