آمانج آزرمی و سیامک حاتم، دو هنرمند ایرانی ساکن آلمان، موزیک ویدئو یا نماهنگی را در حمایت از آنچه «جنبش آزادیخواهی» مردم ایران نامیدند، منتشر کردند.
این اثر که به صورت مشترک توسط این هنرمندان اجرا شده است، «وقیح» نام دارد و در چهارچوب موسیقی اعتراضی قرار میگیرد. ترانه را حمید شریفی سروده، و موسیقی نیز توسط آمانج آزرمی ساخته شده است.
آمانج آزرمی در گفتوگو با صدای آمریکا میگوید: «ترانه بینظیر حمید شریفی که هر کلمهاش گویا و مستقیم، اشاره به وقاحت و جنایتی دارد که سالها در حال وقوع است، ما را به سمت این کار مشترک سوق داد. من و سیامک ده روز مانده به عید همدیگر را در برلین دیدیم و تمام تلاش خود را کردیم که موزیک ویدیو را روز اول فروردین منتشر کنیم. ما در این روزگار اعدام و جنایت و گرسنگی، به عنوان هنرمندانی که سالها در ایران شاهد تمام تبعیضها و ظلمها بودیم، خود را مسئول می دانیم که اعتراضمان را به بهترین شکل بیان کنیم و صدای کسانی باشیم که خاموش شدند.»
نماهنگ وقیح، به صورت مستقل و با هزینه شخصی این هنرمندان تولید شده است و با توجه به محدودیتهای ناشی از همهگیری ویروس کرونا، پروژهای سخت و طولانی بود. این نماهنگ در کوچهها و خیابانهای شهر برلین فیلمبرداری شد و با توجه محتوای ترانه و نوع موسیقی، ساختار ساده و تأثیرگذاری دارد.
در این نماهنگ، آمانج آزرمی گیتار، و سیامک حاتم ساکسیفون مینوازند، که سازهای تخصصی این هنرمندان است.
سیامک حاتم در گفتوگو با صدای آمریکا میگوید: «موسیقی اعتراضی صدای مردم ایران است، صدای زنان و مردان دربند، صدای مادران و پدران داغ دیده، در کل صدای آزادیخواهی. امروز هنرمندانی که در این عرصه فعالیت میکنند، متاسفانه به دلیل حمایت نشدن از طرف رسانه ها به سختی ادامه کار میدهند و این خواست رژیم ایران نیز هست. حتی این نوع موزیک از طرف رسانههایی که چهره اپوزیسیون دارند هم حمایت نمیشود. اگر بخواهم خلاصه بگویم، رژیم با مافیای خودش در داخل و خارج از کشور در حال پاکسازی کامل این نوع هنرمندان است تا صدای آزادیخواهی مردم ایران کم کم در هیاهوی موسیقی ... حذف شود.»
به گفته آمانج آزرمی و سیامک حاتم، سایتهای موسیقی با این استدلال که سیاسی نیستند، از پخش نماهنگ «وقیح» خودداری کردند، و به همین دلیل آنها مجبور شدند که این اثر را از طریق شبکههای اجتماعی خود منتشر کنند.
آنها امیدوارند تا مردم با حمایت و پشتیبانی از این آهنگ و آثار سایر هنرمندان فعال در این عرصه، به ادامه حیات موسیقی اعتراضی ایران کمک کنند.