هفته‌نامه «پیپل» در مقاله‌ای به وضعیت خانواده عماد شرقی، شهروند آمریکایی ایرانی‌تبار زندانی در ایران، پرداخته و می‌نویسد همسر او در سه سال گذشته همواره در این فکر بوده که همسرش تحت بازداشت در ایران در چه حالی است.
در ابتدای این مقاله که روز چهارشنبه ۱۲ خرداد منتشر شد آمده است، ساعت مچی بهاره شرقی سه سال است که به وقت ایران تنظیم شده و همواره به این فکر بوده که همسرش ۵۶ ساله او چه حالی دارد.
عماد شرقی، مدیر شرکت سرآوا، نخستین بار در اردیبهشت ۱۳۹۷ در ایران بازداشت و پس از مدتی به قید وثیقه آزاد شد، اما بعدا به دادگاه انقلاب احضار و به اتهام جاسوسی محاکمه و به ۱۰ سال زندان محکوم شد.
بهاره و عماد در این مدت به صورت پراکنده با هم صحبت کرده‌اند؛ آخرین باری که با یکدیگر توانستند تلفنی حرف بزنند ۲۳ ماه مه سال جاری بود و دفعه قبل از آن هم ۲۸ آوریل، یعنی حدود یک ماه پیش از آن، بود.
بهاره به خبرنگار پیپل می‌‌گوید: «یک مرد بی‌گناه بدون هیچ دلیل موجهی در تمام سه سال گذشته تحت بازداشت بوده است، قادر نبوده خانواده‌اش را در آغوش بگیرد و اینجا با ما باشد؛ پذیرفتن (این وضعیت) واقعا سخت است.»
به گفته او، عماد پس از بازداشت دوباره به زندان اوین برده شد و ده روز طول کشید تا مسئولان جمهوری اسلامی اذعان کردند که او در زندان است و خیلی بیشتر از آن هم طول کشید تا توانست همسرش را ملاقات کند.
پس از آزادی به قید وثیقه و احضار به دادگاه و صدور حکم ۱۰ سال زندان به‌طور غیابی، عماد شرقی بدون اطلاع وکیل و خانواده خود تصمیم می‌گیرد از ایران فرار کند، اما در مرز کردستان عراق دستگیر می‌شود.
بهاره عمیدی یا شرقی تا مدتی فکر می‌کرد که بهتر است سکوت کند و وضعیت همسرش را بدتر نکند، اما در نهایت اواخر بهمن ۱۳۹۹ سکوت خود را شکست و برای نخستین بار با روزنامه نیویورک‌تایمز گفت‌وگو کرد.
وی در بخشی از گفت‌وگوی خود با نیویورک‌تایمز گفته بود که مقام‌های امنیتی ایران او را بارها تهدید کرده بودند اگر در مورد بازداشت شوهرش به مقام‌های آمریکایی یا به رسانه‌ها اطلاعی بدهد «مجازات» خواهد شد.
وکیل خانواده شرقی معتقد است عماد قربانی بازی‌های سیاسی جمهوری اسلامی شده و تهران می‌خواهد از او، مانند دیگر شهروندان خارجی یا دوتابعیتی زندانی، به عنوان اهرم فشار در مذاکرات بین‌المللی خود استفاده کند.