احمد المصطفی توانایی مالی خریدن شیر برای دختربچه‌اش را ندارد. او یک پناهنده سوری است که از زمان بحران اقتصادی لبنان قادر به سیر کردن شکم خانواده‌اش نبوده است؛ ولی اکنون، بحران کرونا و تعطیلی شهرها وضع را برای او بدتر کرده است.
به گزارش رویترز، المصطفی، ۲۸ ساله، می‌گوید چند ماه پیش کارش در یک رستوران را از دست داد و اکنون صدها دلار به یکی از بقالی‌های محله بدهکار است. صاحب آن بقالی گفته است که دیگر نمی‌تواند نسیه‌فروشی کند.
روایت او گویای وضعیت زندگی ۵.۶ میلیون پناهنده سوری در لبنان، اردن، و ترکیه است که پیش از این نیز با دستمزد ناچیز روزانه دست‌و‌پنجه نرم می‌کردند، چه برسد به الان که کشورهای میزبان آنها به خاطر بحران کرونا تعطیل هستند.
بسیاری از لبنانی‌ها خود درگیر معضل بیکاری و گرانی ناشی از بحران مالی هستند و رواداری خود نسبت به مهاجران سوری را، که موجب افزایش جمعیت آن کشور - از ۱.۵ میلیون نفر به حدود ۶ میلیون نفر - شده است، از دست داده‌اند.
مصطفی که در سال ۲۰۱۴ از سوریه به شمال لبنان فرار کرد می‌گوید وقتی دنبال کار می‌رود به او می‌گویند، سوری‌ها را استخدام نمی‌کنند.
به گفته میریل جرارد، نماینده آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد، بیشتر پناهندگان می‌گویند ترس آنها از مرگ بر اثر گرسنگی بیش از هراس‌شان از ویروس کرونا است.
یک نظرسنجی که توسط آژانس پناهندگان سازمان ملل انجام شد نشان داده است که ۷۰ درصد از پناهندگان گرسنه هستند و حتی خیلی‌ها برای خرید صابون هم پول ندارند.
