بسياری از مناطق پاکستان از لحاظ کمبود انرژی در زحمت هستند زيرا شبکه برق کشور توانايی پوشش نقاط پرت و دورافتاده را ندارد. در بخشی از منطقه کشمير پاکستان، مردم با بکار گيری توربين های کوچک ابتکار را بدست گرفته و انرژی مورد نياز خود را از نهرها و رودخانه های فراوان منطقه توليد می کنند.
دره نيلوم، در منطقه هيماليا در جنوب شرقی پاکستان، به دليل زيبايی های دست نخورده اش لقب «بهشت روی زمين» را يدک می کشد. يک عضو هيات مديره کارخانه هيدروالکتريک (توليد الکتريسيته از آب) می گويد، برغم نيازهای فزاينده مردم به برق، ساکنان محلی خواهان حفظ جنگل ها و محيط زيست پاک خود هستند.
آقای شفيق عثمانی گفت «همه زيبايی های دره نيلوم متکی به جنگلها، نهرها و آب پاک و تميزی است که در منطقه جريان دارد، و ادامه اين وضع تنها در صورتی قابل تضمين است که ما به مردم انرژی پاک عرضه کنيم.»
کمتر از نيمی از دويست هزار ساکن دره نيلوم به برق شبکه سراسری دسترسی دارند. رودخانه نيلوم و شعب گوناگونش آنچنان نيرويی دارند که بتواند باقيمانده انرژی مورد نياز را توليد کند. برخی اجتماعات محلی از توربين های کوچک، بنام ماشين های هايدل، برای توليد برق به منظور روشنايی منازل، استفاده می کنند.
يکی از گردانندگان توربين، بنام رحيم الله، گفت، «اين ماشين [توربين] هايدل که نزديک ۳۰۰۰ دلار هزينه برداشت، با مشارکت پنجاه خانوار خريداری و نصب شد. ما از آن فقط به اندازه ای برق می گيريم که چراغ هايمان را روشن کنيم و نمی توانيم برای ابزار و آلات ديگر از آن استفاده کنيم. ما اين توربين را در ساعت ۳ بعداز ظهر روشن و در ساعت ۸ بامداد روز بعد خاموش می کنيم.»
روستائيان می گويند استفاده از اين توربين ها زندگی روزانه شان را دستخوش تغيير کرده است. يک روستايی بنام مشتاق احمد گفت، «قبل از اين که برق داشته باشيم، همه جا پر از دود بود، چون برای گرما و آشپزی چوب می سوزانديم، که باعث ناراحتی و مريضی می شد. از وقتی که اين پروژه را نصب کرديم، به شکر خدا، از اين امراض خلاص شديم و منافعی هم گيرمان آمد.»
با اين همه، برای نياز همگان به اندازه کافی انرژی موجود نيست، و اين به معنای آن است که همچنان بايد درختها را بريد و از چوب آن برای آتش استفاده نمود. به گفته مهندس سردار بشارت احمد، اين دهکده به توربين های بيشتری نياز دارد.
بشارت احمد گفت: «بريدن و انداختن درخت ها ضرر بزرگی دربردارد، استفاده از چوب برای توليد گرما و طبخ باعث مشکلات سلامتی می شود. اگر هايدل ترويج و پروژه های جديدی نصب شود، تمام تقاضاهای مردم در مورد نيازهای آشپزی و گرما برآورده و جلوی از بين رفتن درختها گرفته می شود.»
پاکستان با خاموشی های زیادی - بويژه در ماه های تابستان - روبروست. اين خاموشی ها بر زندگی مردم تاثير منفی گذاشته و در اقتصاد خلل ايجاد می کند. پاکستان تنها از ده درصد ظرفيت شناسايی شده هيدروالکتريک خود استفاده می کند.
دره نيلوم، در منطقه هيماليا در جنوب شرقی پاکستان، به دليل زيبايی های دست نخورده اش لقب «بهشت روی زمين» را يدک می کشد. يک عضو هيات مديره کارخانه هيدروالکتريک (توليد الکتريسيته از آب) می گويد، برغم نيازهای فزاينده مردم به برق، ساکنان محلی خواهان حفظ جنگل ها و محيط زيست پاک خود هستند.
آقای شفيق عثمانی گفت «همه زيبايی های دره نيلوم متکی به جنگلها، نهرها و آب پاک و تميزی است که در منطقه جريان دارد، و ادامه اين وضع تنها در صورتی قابل تضمين است که ما به مردم انرژی پاک عرضه کنيم.»
کمتر از نيمی از دويست هزار ساکن دره نيلوم به برق شبکه سراسری دسترسی دارند. رودخانه نيلوم و شعب گوناگونش آنچنان نيرويی دارند که بتواند باقيمانده انرژی مورد نياز را توليد کند. برخی اجتماعات محلی از توربين های کوچک، بنام ماشين های هايدل، برای توليد برق به منظور روشنايی منازل، استفاده می کنند.
يکی از گردانندگان توربين، بنام رحيم الله، گفت، «اين ماشين [توربين] هايدل که نزديک ۳۰۰۰ دلار هزينه برداشت، با مشارکت پنجاه خانوار خريداری و نصب شد. ما از آن فقط به اندازه ای برق می گيريم که چراغ هايمان را روشن کنيم و نمی توانيم برای ابزار و آلات ديگر از آن استفاده کنيم. ما اين توربين را در ساعت ۳ بعداز ظهر روشن و در ساعت ۸ بامداد روز بعد خاموش می کنيم.»
روستائيان می گويند استفاده از اين توربين ها زندگی روزانه شان را دستخوش تغيير کرده است. يک روستايی بنام مشتاق احمد گفت، «قبل از اين که برق داشته باشيم، همه جا پر از دود بود، چون برای گرما و آشپزی چوب می سوزانديم، که باعث ناراحتی و مريضی می شد. از وقتی که اين پروژه را نصب کرديم، به شکر خدا، از اين امراض خلاص شديم و منافعی هم گيرمان آمد.»
با اين همه، برای نياز همگان به اندازه کافی انرژی موجود نيست، و اين به معنای آن است که همچنان بايد درختها را بريد و از چوب آن برای آتش استفاده نمود. به گفته مهندس سردار بشارت احمد، اين دهکده به توربين های بيشتری نياز دارد.
بشارت احمد گفت: «بريدن و انداختن درخت ها ضرر بزرگی دربردارد، استفاده از چوب برای توليد گرما و طبخ باعث مشکلات سلامتی می شود. اگر هايدل ترويج و پروژه های جديدی نصب شود، تمام تقاضاهای مردم در مورد نيازهای آشپزی و گرما برآورده و جلوی از بين رفتن درختها گرفته می شود.»
پاکستان با خاموشی های زیادی - بويژه در ماه های تابستان - روبروست. اين خاموشی ها بر زندگی مردم تاثير منفی گذاشته و در اقتصاد خلل ايجاد می کند. پاکستان تنها از ده درصد ظرفيت شناسايی شده هيدروالکتريک خود استفاده می کند.