مسئله دنبال کردن برنامه تولید تسلیحات اتمی جمهوری اسلامی ایران، امکان انجام مذاکرات ایران با گروه موسوم به ۵ به علاوه یک و موضع تغییر ناپذیر آمریکا و متحدانش برای جلوگیری ایران از دستیابی به بمب اتمی مسئله ای است که نه تنها مرتباً از سوی رسانه های آمریکائی وخارجی پی گیری می شود، بلکه مبارزات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را نیز تحت تاًثیر قرار داده است.
جمهوری خواهانی که برای رسیدن به نامزدی حزب جمهوری خواه برای ریاست جمهوری آمریکا تلاش می کنند، از سیاست خارجی باراک اوباما به ویژه در رویاروئی با جاه طلبی های اتمی ایران شدیداً انتقاد می کنند و میگویند رئیس جمهوری قاطعانه با دولت ایران که در پی ساخت بمب اتمی گام بر میدارد؛ روبرو نشده است.
باراک اوباما برای نخستین بار به این حمله صریحاً پاسخ داده و در مصاحبه ای که با مجله تایم کرده است؛ این اتهام را رد می کند.
در مصاحبه مجله تایم با رئیس جمهوری آمریکا که قرار است در سی ام ماه جاری میلادی منتشر شود، این مسئله به تفصیل مورد بحث و گفتگو قرار گرفته است. باراک اوباما می گوید کاندیداهای جمهوری خواه این مسائل را برای مصارف انتخاباتی عنوان می کنند.
وی می گوید " من از ابتدای مبارزات انتخاباتی خودم برای ریاست جمهوری آمریکا به صراحت گفته ام که برای جلوگیری از دسترسی ایران به بمب اتمی ما باید هر گامی را که لازم است بر داریم".
در همین راستا، جی کارنی سخنگوی کاخ سفید در کنفرانس خبری خود به نمایندگان رسانه ها گفت موضع آمریکا در رابطه با رویاروئی با برنامه اتمی ایران کاملاً روشن است و هیچ تغییری نکرده است.
وی اشاره کرد این موضعی است که مدتهاست ما آن را دنبال می کنیم. ما گفته ایم که ایران با پیروی از تعهداتش در جامعه بین المللی که شامل آمریکا نیز می باشد می تواند اگر مایل باشد با ما همکاری کند و به عنوان مثال به برنامه اتمی غیر نظامی نیز دست یابد.
در آنچه به ارسال نامه گروه ۵ به علاوه یک بر می گردد، جی کارنی سخنگوی کاخ سفید گفت موضع ما تغییری نکرده است. هر نوع ارتباطی که ما بطور محرمانه با (دولت ایران) داشته ایم همان بوده که در مطالب خود بصورت غیر محرمانه گفته ایم".
سخنگوی کاخ سفید همچنین اشاره کرد که ساختار گروه ۵ + یک در اینجا مطرح است. اگر ایران برای از سرگیری مذاکرات جدی باشد آنگاه باید به نامه ای که برای آنان ( از سوی گروه ۵ + ۱) ارسال شده است؛ پاسخ دهند.
گروه ۵ + ۱ عبارت است از آمریکا، چین، روسیه، فرانسه، بریتانیا و آلمان