بهروز مروتی، مدیر کمپین افراد دارای معلولیت، اعلام کرد که سازمان بهزیستی کمک هزینه ۶۰۰ هزار تومانی که به لوازم بهداشتی معلولان آسیب نخاعی و بسترگرا تعلق می‌گیرد را پرداخت نکرده و با تعلل در آن با «جان این افراد بازی می‌کند.»
این فعال حقوق مددجویان در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا گفت: «کمک هزینه ۶۰۰ هزار تومانی در سال جدید افزایش پیدا نکرده و تنها ۱۰ درصد از هزینه‌های لوازم بهداشتی معلولان بسترگرا را پوشش می‌دهد.» این در حالی است که به گفته او «تأمین لوازم بهداشتی برای یک فرد آسیب نخاعی یا بسترگرا، حداقل ۶ تا ۷ میلیون تومان در ماه هزینه دارد.»
مروتی با اظهار نگرانی از اینکه قیمت کمک هزینه لوازم بهداشتی طی یک هفته اخیر حدود «۱۵ درصد» گران‌تر شده است؛ از مقامات بهزیستی پرسید «با ۶۰۰ هزار تومانی که هنوز پرداخت نشده است، چگونه فردِ قطع نخاعی می‌تواند حداقل لوازم بهداشتیِ مورد نیاز خود را تأمین کند؟»
مروتی تشریح کرد که مساله تاخیر سازمان بهزیستی عواقب جبران ناپذیری برای معلولان آسیب نخاعی و بسترگرا خواهد داشت؛ زیرا عدم دسترسی به موقع این مددجویان به لوازم بهداشتی می‌تواند باعث «عفونت‌های شدید، زخم بستر، مشکلات گوارشی و ادراری و حتی مرگ شود.»
او با انتقاد از مدیرکل بهزیستیِ استان البرز که گفته بود «ما هیچ معلولِ آسیبِ نخاعی پشت نوبت نداریم» افزود که سایر طیف‌های مددجویان بسترگرا مانند «کودکان اوتیستیکی، هنوز در نوبت دریافت حق پرستاری یا کمک هزینه لوازم بهداشتی» هستند.
این فعال حقوق مددجویان با این هشدار که سازمان بهزیستی، آمار مرگ و میر معلولان بر اثر کمبود لوازم بهداشتی را کتمان می‌کند؛ خبر داد که «سال گذشته خبری مبنی بر فوت ۱۷۰ نفر از اعضای یک انجمن به دلیل کمبود لوازم بهداشتی رسانه‌ای شد که از سوی سازمان بهزیستی این خبر حذف شد.»
او ناتوانی دولت جمهوری اسلامی در تامین بودجه‌های حمایتی از مددجویان را دلیل اصلی مرگ این مددجویان دانست.
تداوم مشکلات معلولان و بی‌توجهی دولت به آنها منجر به برگزاری مستمر تجمعات اعتراضی این افراد در برابر دستگاه‌ها و نهادهای مختلف دولتی شده است. در همین زمینه ذبیح الله خداییان، رییس سازمان بازرسی کل کشور ۱۳ آذر ماه سال گذشته گفته بود که «اگر مسئولان پای کار آیند بسیاری از مشکلات معلولان رفع می‌شود.»
وب‌سایت «عصر ایران» نیز ۱۳ اسفند سال ۱۴۰۲ در گزارشی تاکید کرده بود که «معلولان بارها در برف و سرما یا گرما در برابر مجلس، وزارت بهداشت یا هر سازمانی که بتواند گره‌ای از مشکلات آنها باز کند، تجمع می‌کنند، به این امید که کسی به فریادشان برسد.»
به نوشته این رسانه معلولان مجبورند با ویلچر ساعت‌ها در خیابان منتظر بمانند تا کسی در ایران صدای آنها را بشنود.
گفتنی است ماده ۲۷ قانون حمایت از افراد دارای معلولیت، دولت را مکلف می‌کند تا «کمک هزینه معیشت افراد دارای معلولیت بسیار شدید و یا شدید فاقد شغل و درآمد را به میزان حداقل دستمزد سالانه تعیین و اعتبارات لازم را در قوانین بودجه سنواتی کشور منظور کند» اما این بخش از قانون تاکنون اجرا نشده است.
