لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
یکشنبه ۲۵ شهریور ۱۴۰۳ ایران ۰۳:۵۸

رمان ترسیمی تازه ای که ماجراهای مربوط به وقایع طوفان کاترینا در نیواورلیان را به صورت مصور بازگو می کند


رمان ترسیمی تازه ای که ماجراهای مربوط به وقایع طوفان کاترینا در نیواورلیان را به صورت مصور بازگو می کند
رمان ترسیمی تازه ای که ماجراهای مربوط به وقایع طوفان کاترینا در نیواورلیان را به صورت مصور بازگو می کند

طوفان مهیبی شهر نیواورلیان را در ماه اوت سال ١٩٩٥ در خود فرو کشید. تصاویری که در رسانه های خبری از این وقایع به نمایش گذاشته شد نشان دهنده فاجعه ای به سرعت در حال شکل گیری بود. سدهای شکسته، هجوم آب به محلات مختلف. ده ها هزار مردمی که به علت نداشتن وسیله نقلیه نتوانستند سر موقع شهر را ترک کنند و ده ها هزار مردم دیگری که باور نداشتند طوفان تا به این اندازه مهیب و غیرقابل پیش بینی خواهد بود.

کمی بعد همین مردم بی خانمان در یک مرکز کنوانسیون بزرگ بدون وسائل بهداشتی کافی حبس می شوند و آب، شهر نیواورلیان را تا بالای بلندترین درختان در خود فرومی برد.

با تماشای این وقایع روی پرده تلویزیون، نقاش کتاب های مصور ساکن شهر نیویورک، جاش نیوفیلد، به شدت تحت تاثیر قرار گرفته و از این وقایع اندوهگین می شود.او همان احساسی را تجربه می کرد که پیش از آن در دوران وقایع یازدهم سپتامبر تجربه کرده بود: «هیچ کاری نمی شد کرد نه می توانستیم خون بدهیم نه می توانستیم کمک کنیم و هرلحظه هم از تعداد نجات یافتگان کم می شد!»

نیوفیلد احساس می کند با به تصویر کشیدن واقعه طوفان کاترینا و گنجاندن افکار پریشانی که به سراغش آمده بود توانسته است اوج این فاجعه را به نمایش بگذارد. این نقاش هنرمند که در آن زمان فورا به یکی از دفاتر «صلیب سرخ» مراجعه کرده بود تا داوطلب کمک رسانی به مردم مصیبت زده نیواورلیان شود می گوید این سازمان او را به شهر «بیلاکسی» در ایالت «میسی سی پی» فرستاد. شهری در شرق نیواورلیان که آن جا هم از طوفان کاترینا به شدت صدمه دیده بود.

نیوفیلد سه هفته به عنوان راننده یک کامیون کمک رسانی اورژانس در این منطقه به خدمت پرداخت. شغل او رساندن مواد خوراکی به مردمی بود که خانه و زندگیشان در این طوفان از بین رفته بود. او ١٦ ساعت در روز به این کار اشتغال داشت و شب ها در یک چادر عمومی با ٦٠٠ داوطلب دیگرمی خوابید.

در آن روزها نیوفیلد در یک وبلاگ مخصوص افکار خود را یادداشت می کرد و می نوشت: «وقایعی که شاهد آن هستم با زندگی روزمره و معمولی یک نقاش گرافیک کتاب های مصور خیلی فرق می کند!»

کم کم این وبلاگ تبدیل به مقالاتی شد که به طور روزانه در نشریات به چاپ می رسید و عکس هایی از میسی سی پی و نیواورلیان نیز ضمیمه آن بود. کمی بعد این «روزنوشت» غیرمتعارف توجه ناشران را به خود جلب کرد. یکی از این ناشران مجله اینترنتی «اسمیت» Smith بود که از نیوفیلد خواست تا با نجات یافتگان طوفان کاترینا در نیواورلیان صحبت کند و گفته های آن ها را به تصویر بکشد.

نیوفیلد می گوید: «بزرگ ترین چالش ها برای من این بود که بتوانم از مجموعه داستان هایی که شنیده بودم به صورتی هنری استفاده کنم و نه فقط آن ها را به عنوان یک فهرست بلند بالا از تجربیات این مردم مصیبت دیده ردیف کنم.»

نتیجه کار یک کتاب مصور Comic Book همراه با گفتارهای کوتاه گرافیک بود و در ١٣ جلسه پی در پی در نشریه اینترنتی «اسمیت» Smith بچاپ رسید. این فصل های مختلف نهایتا تبدیل به یک کتاب ٢٠٠ صفحه ای شد به نام A.D یا «نیواورلیان پس از غرق شدن».

در این کتاب نیوفیلد به صورت مصور وقایع طوفان کاترینا را در رابطه با ١٢ نفر از ساکنان مصیبت دیده نیواورلیان نشان می دهد.

دنیس، یک کارمند خدمات اجتماعی تصمیم گرفت با خانواده خود در طول وقوع طوفان در نیواورلیان باقی بماند و نهایتا مجبور شد به همراه آن ها به مرکز کنوانسیون پناه بیاورد. دنیس به نیوفیلد می گوید: «بر خلاف شایعاتی که در رابطه با اعضای گنگ های خیابانی که به دزدی از مغازه ها متهم شده بودند در رسانه ها به گوش مردم رسیده است، آن ها تنها کسانی بودند که در آن شرایط سخت و وحشتناک به مردم کمک کردند. آن ها به صورتی سازمان داده به کمک مردم بیمار، مجروح، مردم سالخورده، نوزادان و کودکان شتافتند. هجوم آن ها به مغازه ها هم برای دزدیدن تلویزیون و سی دی و شلوار جین نبوده است بلکه آن ها وسائل بهداشتی، آب خوردن و مواد خوراکی را از این مغازه ها برمی داشتند تا به مردم گرفتار درمرکز کنوانسیون برسانند. بعد هم که اتوبوس ها بالاخره برای تخلیه این مرکز سر رسیدند این اعضای گنگ های خیابانی بودند که نظم لازم را برقرار کردند تا ابتدا بچه ها و افراد مسن تر سوار این اتوبوس ها شوند.»

کتاب مصور نیوفیلد از رنگ های معمول در اینگونه کتاب ها استفاده نکرده است و بجای آن تصاویر خود را به صورت سیاه و سفید به نمایش گذاشته است. برای نمایش هجوم سیلاب ها این هنرمند از رنگ صورتی کمرنگ استفاده کرده است. امواج زرد و سبز نشان دهنده فرار دستجمعی مردم است.

نیوفیلد می گوید در این کار مصور از رنگ های زیبا استفاده نکرده است تا بتواند بهتر این وقایع وحشت آور را به نمایش بگذارد. او می گوید: «من با این کار می خواسته ام از آن فضای کتاب های کمیک متداول بیرون بزنم و با مردم واقعی و تجربیات حقیقی ارتباط برقرار کنم.»

XS
SM
MD
LG