یادداشتی در روزنامه واشنگتن تایمز از کلیفورد می، رئیس «بنیاد دفاع از دموکراسی ها»
اولین دبیرکل ناتو ماموریت این اتحاد نظامی را به اختصار چنین بیان کرده بود: «اتحاد شوروی را بیرون براند، آمریکایی ها را در داخل نگاه دارد و آلمان ها را خلع سلاح کند.»
با گذشت بیش از نیم قرن، ماموریت سازمان پیمان آتلانتیک شمالی مبهم تر شده است. بیانیه پایانی اجلاس سران، در هفته گذشته، در بروکسل، کمکی به رفع ابهامات نکرد.
این بیانیه بر «پیمان غیرقابل نقض بین اروپا و آمریکای شمالی برای ایستادن در کنار هم علیه تهدیدها و چالش ها از هر جهت» تاکید می گذارد.
اما سه عضو ناتو، بریتانیا، فرانسه و آلمان، در تلاش های آمریکا در استفاده از فشار اقتصادی برای مقابله با تهدیدها و چالش های ناشی از تهران در کنار هم نیستند.
بیانیه پایانی همچنین از «اتحاد راسخ و همبستگی در مبارزه علیه تروریسم» می گوید. با توجه به این که جمهوری اسلامی ایران عمده ترین حامی تروریسم در جهان است و همین ماه یک دیپلمات ایرانی در ارتباط با توطئه ای تروریستی در بلژیک دستگیر شد، چگونه می توان این بیانیه را جدی گرفت؟
اگر جهادی گری و تروریسم ایران نگرانی اصلی ناتو نیست، پس چه هست؟ اتحاد جماهیر شوروی دیگر تهدیدی نیست ولی فدراسیون روسیه به نقض حقوق بین الملل، فعالیت های نظامی تحریک آمیز، تلاش برای تضعیف نهادهای دموکراتیک و پاشیدن تخم نفاق در میان ما ادامه می دهد.
اگر چنین است چرا آلمان با سرعت تمام در حال تکمیل خط لوله گاز طبیعی چند صد کیلومتری از روسیه به آلمان است.
ماموریت ناتو باید روزآمد شود و به روشنی ماموریت اش در روزهای آغاز تاسیس درآید. دست کم باید جهادیون را بیرون براند، آمریکایی ها را در داخل و روس ها را درون مرزهای خودشان نگاه دارد.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
