خلاصه یادداشتی از ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، در وال استریت جورنال
در نگاه نخست، فقط تکه فلزی در هم پیچیده در فضای مقابل ساختمان مرکزی پیمان آتلانتیک شمالی در بروکسل به نظر می رسد. اما این تکه فولاد تقریبا دو متری از خرابه های سازمان تجارت جهانی به دست آمده است. ما در پرده برداری از آن در روز پنج شنبه آن را نماد همبستگی ایستادن اروپا و آمریکای شمالی در کنار همدیگر می بینیم.
دو سال پیش در کنار بنای یادبود حملات تروریستی یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ در نیویورک گفتم هر چقدر تروریست ها تلاش کنند ما را از هم دور کنند، تنها ما را متحد خواهند کرد.
این دقیقا اتفاقی است که پس از یازده سپتامبر رخ داد. برای نخستین بار، کشورهای متحد در ناتو بر مبنای ماده پنج پیمان آتلانتیک شمالی نیروی دفاع جمعی شان را به کار گرفتند. ما آن حملات شوک آور به آمریکا را حمله ای علیه همه کشورها تشخیص دادیم.
در حال حاضر، حدود ۱۳ هزار نیرو از کشورهای عضو ناتو و شرکای ما در حال آموزش نیروهای امنیتی افغانستان هستند تا آن کشور رنگ ثبات به خود ببیند.
نیروهای تجسسی ناتو درگیر حمایت از ائتلاف تحت رهبری آمریکا در شکست داعش هستند. نیروهای عراقی برای خنثی کردن بمب های دست ساز از سوی ناتو آموزش می بینند و از این آموزش در آزادسازی موصل استفاده می کنند. ما به سربازان کشورهای مصر، اردن، موریتانی، مراکش و تونس آموزش های ضد تروریسم داده ایم. ناتو در اوایل سال جاری میلادی مرکزی را در کویت برای هماهنگی میان شرکای مان در منطقه خلیج فارس افتتاح کرد.
ما در صدد ایجاد یک قطب عملیاتی جدید در مرکز فرماندهی مان در ناپل ایتالیا هستیم. در مقر اصلی مان در بروکسل هم یک مرکز اطلاعاتی و واحد امنیتی جدید برای بهبود تشخیص تهدیدهای پیش رو راه انداخته ایم. در عین حال، ارتباط مان با اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد را تقویت می کنیم. ناتو بیش از این هم می تواند عمل کند و حتی می تواند نقشی رسمی در جنگ علیه داعش برعهده بگیرد. این نقش به معنای حضور در عملیات نظامی نیست بلکه در حوزه آموزش نظامی و فعالیت های ظرفیت سازی است.
تروریسم بر تمام کشورهای عضو ناتو تاثیر می گذارد. تروریسم تهدیدی بلند مدت علیه ارزش ها، آزادی و روش زندگی ما است. پیمان محکم میان اروپا و آمریکای شمالی برای هفت دهه صلحی بی سابقه را به همراه آورده است و نقش ناتو در جنگ علیه تروریسم فصلی مهم در تاریخ این پیمان است.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
