نادین گوردیمر نویسنده بزرگ اهل آفریقای جنوبی، از مبارزان پرشور مدافع برابری نژادی و برنده نوبل ادبیات مجموعه جستارهای خود را که در جریان سالهای میان ۱۹۵۰ تا ۲۰۰۸ نوشته بود در یک کتاب منتشر کرده است. این دومین سری مجموعه «زمان های نوشتن و زندگی» ست. پیش از این گوردیمر «زمان های نوشتن و زندگی» یک را شامل مجموعه داستان های کوتاه از سال ۱۹۵۲تا سال ۲۰۰۷ منتشر کرده بود و اینک جستارهای خود را منتشر کرده است.
در سرلوحه کتاب «زمان های گفتن، نوشتن و زندگی» مجلد دوم، نادین گوردیمر با ستایش از آلبر کامو نویسنده نامدار فرانسوی می نویسد: جهان آنگلوساکسون نیازمند یک کاموست.
گوردیمر سپس گفتاورد کامو که شهادت نامه او نیز بشمار بوده است، بر زبان جاری کرد و گفت: «این همان دمی ست که من می خواهم بگویم از این پس دیگر نخواهم نوشت. من به نوشتن پایان می دهم.»
نادین گوردیمر با این گفتاورد کامو، شهادت نامه خود مبنی بر پایان نوشتن را خواند. او در آستانه ۸۷ سالگی در برخورد به رویدادهای اجتماعی سرزمین مادریش آفریقای جنوبی خوش بین نیست و محدودیت های اعمال شده برای آزادی بیان در کشورش را نادرست ارزیابی می کند. از این رو برآن شده تا نویسندگان آفریقای جنوبی را برای پایان دادن به اعمال محدودیت های بیشتر علیه آزادی های اجتماعی کشورش برانگیزد.
نادین گوردیمر گفته است در آن سرزمینی که نویسندگانش از اعمال محدودیت و فشار اجتماعی در رنج باشند، در آن سرزمینی که به بهانه های مختلف از جمله پشتوانه های مردمی حاکمیت، یا مبارزه با توطئه های دشمنان، حقوق و آزادیهای نویسندگان را محدود کنند، باید آن دولت را به چالش گرفت و مانع از سلطه گری آن شد.
گوردیمر در گفتگو با گاردین گفته بود هرگز فکر نمی کردم پس از دستیابی آفریقای جنوبی به آزادی، بار دیگر او ناچار شود برای دفاع از آزادیهای اجتماعی در حوزه نوشتن رمان، شعر یا داستان به اعتراض برخیزد. نادین گوردیمر همراه با آندره برینک دیگر نویسنده اهل آفریقای جنوبی که پیش از این سالها علیه آپارتاید نژادی مبارزه دوشادش مبارزان کنگره ملی آفریقا برای آزادی مبارزه کرده بودند، اخیرا و در اعتراض به لایحه ای که «محدودکردن آزادیهای مدنی نویسندگان و روزنامه نگاران» ارزیابی شده، بیانیه ای را نوشته و برای تایید به دیگر نویسندگان آفریقای جنوبی ارائه کردند تا علیه این لایحه پیشنهادی دولت آفریقای جنوبی که زیر عنوان مبارزه با افشای آمار و اسناد دولتی در گزارشهای روزنامه نگاران و مطالب نویسندگان به واقع تحدید آزادیهاست بپاخیزند.
گوردیمر که در سال ۱۹۹۱برنده نوبل ادبیات شده یکی از هموندان دیرین کنگره ملی آفریقاست که به رهبری نلسون ماندلا علیه حکومت اقلیت سفید مبارزه کرده بود. او بنیانگذار کنگره ملی نویسندگان آفریقای جنوبی و مدتی نیز جانشین رئیس انجمن جهانی قلم بود.
نادین گوردیمر که سانسور را «پلیس واژه ها» خوانده، آن را بدترین دشمن آزادی نوشتن ارزیابی کرده می افزاید: دولتها برای حفظ کنترل خود بر شهروندان و برای گریختن از پاسخگویی به خطاهایشان ساده ترین راه یعنی پلیس واژه ها (سانسور) را بکار می گیرند.
او پیش از این در سال ۱۹۹۹ وضعیت خود را با چسلاو میلوش شاعر لهستانی مقایسه می کند که از یکسو درگیر دستیابی به آزادی بود و از سوی دیگر با فساد جاری در جامعه درگیر بود.
نادین گوردیمر که به پاس پس از آن درگیر فعالیتهای حقوق بشری از جمله تلاش برای برقراری صلح همه جانبه میان فلسطینی ها و اسراییل و مبارزه با فقر و گرسنگی در جهان کرد.