محمد کاظمی که با نام هنری «مو» (به انگلیسی: Mo) شناخته می شود از کودکی به موسیقی علاقه داشت و گیتار نوازی را از نوجوانی آغاز کرد. او در رشته آهنگسازی کلاسیک در کنسرواتوار موسیقی تحصیل کرده است و با تعدادی از هنرمندان و گروههای موسیقی راک و متال در ایران همکاری داشته است.
هرچند که محمد کاظمی تجربیات این دوران را ارزشمند توصیف می کند، ولی به دلیل محدودیت ها و مشکلات موجود در ایران با چالش های بسیاری نیز مواجه شد.
او در گفتگو با صدای آمریکا می گوید: «هنرمندان موسیقی در ایران قادر نیستند آزادانه فعالیت کنند، مثل این است که بخواهی با رنگ روغن نقاشی بکشی ولی به شما بگویند باید سیاه قلم بکشی، واقعأ بی معنا است. موزیسین ها در ایران جزء سرخورده ترین هنرمندان هستند، به ویژه بچه های موسیقی راک و متال چون بعد از گذر از فیلترهای مختلف، و با رعایت قوانین سخت و سانسور شدید حکومتی، فقط چند اجرای کوچک و محدود دارند، حتی پوشش و حرکات آنها روی صحنه را نیز چک می کنند، اسفناک است.»
محمد کاظمی در نهایت تصمیم گرفت به آمریکا مهاجرت کند تا فعالیت های هنری خود را در ایالت ویرجینیا و در محیطی آزاد ادامه دهد.
او که موسیقی را در ایران با اجرای آهنگ های راک و متال آغاز کرد، به تدریج به سمت بلوز رفت، سبکی که خاستگاه آن ایالت های جنوبی آمریکا است و در قرن نوزدهم توسط آمریکاییان آفریقایی تبار شکل گرفت.
آثار کنونی محمد کاظمی در چهارچوب موسیقی راک بلوز قرار می گیرد و او پس از آزمون و خطاهای بسیار، بالاخره سبک دلخواه و مورد علاقه خود را پیدا کرده است.
محمد کاظمی درباره فعالیت های هنری خود در آمریکا می گوید: «در این مدت با بسیاری از هنرمندان محلی آشنا شدم و هفته ای سه یا چهار بار در کلوب های مختلف برنامه دارم. این فرصت برایم ایجاد شده است که مدت زیادی روی صحنه باشم و آزادانه ساز بزنم. از ترسها و نگرانی هایی که داشتم کاسته شده است و به تدریج خودم را پیدا کردم. پس از سالها محدودیت و محرومیت، بالاخره آن کاری را که دوست دارم انجام می دهم و روی صحنه بدون ترس برنامه اجرا می کنم؛ احساسی که متأسفانه هیچ وقت در ایران نداشتم.»
اکثر آهنگ های محمد کاظمی بدون کلام است. ولی چند ترانه به زبان فارسی نیز خوانده که از طریق سایت های موسیقی یا شبکه های اجتماعی منتشر شده است. اجرای این هنرمند جوان ایرانی در کلوب های محلی شنونده های زیادی به ویژه در میان دوستداران آمریکایی موسیقی بلوز دارد.
محمد کاظمی علاوه بر آهنگسازی، تنظیم یا اجرا در کنسرت های مختلف، به تدریس موسیقی به هنرجویان نیز می پردازد. او به آینده امیدوار است و به رغم تمامی چالش های موجود، با شور و اشتیاق زیادی برای رسیدن به آرزوهای خود تلاش می کند.
«بزرگترین آرزوی من این است که روزی صاحب چند جایزه گرمی باشم که از مهمترین افتخارات دنیای موسیقی است، و رهبر یک گروه موسیقی با هنرمندانی از رنگ ها و نژادهای مختلف باشم تا برای برقراری صلح و دوستی و آزادی در جهان برنامه اجرا کنیم.»
محمد کاظمی در حال حاضر سرگرم ضبط آهنگ های جدید است و قصد دارد نخستین آلبوم موسیقی خود را مانند گذشته های نه چندان دور، روی نوار کاست منتشر کند.
